Perde
Karanlık
Karga
Telefon
Pestil
Kırgın
Koşmak
Bayrak
Sandal
Bulut
Cehennem
Aşık
Sınır
Taş

Önce Sima'da sonra da Nymphia'da gördüm. anubiss ten almışlar onlar da. İçinde bu kelimeler geçen bir hikaye yazmak...

Tabi benimki şiire benzedi her zamanki gibi ..

Pestil

Perde ne kadar süredir kapalıydı hatırlamıyorum bile.Hatırladığım kopkoyu bir karanlık. Doğrulmaya çalışıyorum oturduğum yerden.
Bir telefon çalıyor kafamın içinde. Kırgın. Açmıyorum.
Sınırlarım vardı benim, bir cennet yaratacaktım içerde. Bilmiyorum ne zaman,nasıl dönüştü cehenneme. Na sağa ne sola kıpırdayamıyorum, bu garip bayrak direğinin tepesinde.
Kargalar gülüyor halime. Bulut bulut çökmüş üzerime umutsuzluk.
Oysa nasıl da isterdim koşmak , bir sandala binip açılmak denize,aşık olmak, birşeyler umut etmek doğan günden.
Şairin dediği gibi, onu düşündükçe bir çakıltaşı büyüse içimde yeniden.