Dün bir arkadaşımla oturup fonksiyonlar ve logaritmalara çalıştık. Bisiklete binmek gibi birşeymiş, önüme gelince hatırladım yeniden. Bir keyif bir keyif bende. Seviyorum rakamları, işlemleri zorla değil ya. Boş vakitlerimde matematik soruları çözmeye karar verdim valla. Yok canım, su doku falan istemem, ben şöyle matrisler, türevler, hatta trigonometri, sinüsler kosinüslere doğru açılacağım yavaş yavaş. Düşününce bile keyif aldım şimdi :D

Yukardaki geminin konuyla alâkası yok. Geçen hafta bizimkilerin yaptığı gemiydi. Çok hoşuma gittiği için salonda duruyor şu anda. Ama nedense fotoğrafını çekerken siyahtan çok kahverengi oldu. Bu sabah plânları yaptık Beriş'le Pazar akşamı umarım gidip "gerçek"ini göreceğiz sinemada :) Bakalım biz görmeyeli Jack neler yapmış.

Not: Yok canım bu Doktor Jack değil Korsan Jack.Hayır, Lapacıyla takılan Korsan Jackten bize ne aaa, Sparrow Jack bizimkisi:)
Not2: Lapacı da kim diyenler oğlu olup da beraber Jetix seyretmeyenler tabi :D
Not3: Konuları bir yere bağlayamadım, idare ediverin, tı tı tı.
Not4: Yazı bitti, yok başka birşey , dağılabilirsiniz :)

Hayatın fotoğrafını çektiğimiz anlar vardır. En fazla beş dakika sürmüştür ama sonsuza uzanır.

Dünkü güzel yağmurun ardından ışıl ışıl bir sabah .

Beklenenlerin gerçekleştiği, müjdeli haberlerin geldiği, pırıl pırıl, enerjik, güzel bir güne açılsın sabahımız.

Şu dünya da hiç dengede durmuyor...

Ne bileyim

Belki vardır dengesi de

Benimkine uymuyor...

"Bak ablacım benim tente yeşil görüyor musun? Çok güzel domates bunlar." dedi satıcı domatesleri beğenmeyen kadına. Ben de kafamı kaldırıp baktım bütün tentelere. Ay adamlar domateslerin üzerine kırmızı tente geriyorlarmış özenle. Pazarcı deyip geçmemek gerek, her türlü pazarlama hilesi var mübarek :) Tabi benim gibi domatesleri teker teker gün ışığına çıkartıp seçen cinsler için bir çare bulamamışlar henüz :D

Bakalım Cuma gününden sonra neler yapmışız:) O gün evin içinde bir oraya bir buraya koşuşturup dağınıklıkları toparladıktan sonra parti hazırlıklarına başladım.

Pazar günü Bilgiç'e erken bir doğumgünü kutlaması yapmaya karar verdik. Temmuz ortasında yeterince arkadaş toplayamadığımızdan doğumgünleri ağabeyininki gibi kalabalık geçemiyordu hiç. Buraya kadar iyi hoş da, henüz kimsenin bu kararımızdan haberi yok. Ayrıca, beyefendi "Arabalar" filminin partisini istiyor. Dün gece geç vakitlere kadar geçen haftalarda marketten topladığım kutuları kapladık Can'la. Ama daha bunların üzerine resim çizilerek arabaya benzetilmeleri lâzım. Bilgehan'a oğlum birer direksyon yaparız onunla dolaşırsınız demiştim , gel gelelim o bebek oyuncağıymış, araba gibi araba istiyormuş. Hayır korkum şu ki bu beyefendi benim karton kutuları da beğenmeyecek :)

Şimdi iki gün sonra parti verecek birisi olarak dün neler yaptığıma bir bakalım :

Üç gün boyunca aralıksız yapılan ütülerden sonra çamaşır odası boşalınca, "Aa hazır burası boş , ben şu battaniyeleri falan yıkayayım" diye dolabıma bir el attım. Eee, bilimum bohça, havlu, zamazingo da peşinden geldi. Akşam evde koridor da dahil olmak üzere her yer dağınıktı ki bu dağınıklık hali hâlâ devam etmekte. Yani gelen misafirleri dolabımda karşılamam lâzım , zira en düzenli yer orası şu anda.

Rüzgârdan ev tozutmuş durumda. Tabi bütün kapılar pencereler açılırsa, bahçe içindeki bir ev ne kadar tozsuz durabilir?

Tatlı , pasta börek anlamam, gelenlere makarna partisi yapacağım. Evde makarna bile kalmadı. Alışverişe çıkmak gerek.

Bir pasta siparişi vermeli. Gitmeden Reyhan'ın güzel pastalarından yemek istiyorum. (Zaten kilo verdiğim de yok tartıyı paralayacağım yakında, bari ağız tadıyla bir şey yiyeyim)

Ha, çağırmayı düşündüğüm 10-12 aile var. yaklaşık 15 tane de çocuk. Bu sabah hava serin ve bulutlu. Pazar günü açmazsa bahçeye doğru yayılırız düşüncem de kalmayacak :)

HA ha ha, yahu ben hâlâ niye burada duruyorum. Öğleden sonra da gezmeye gideceğim, kalkıp işlere koyulmam lâzım:)

Ay anlatırken yoruldum.

Haydi ben gidiyorum artık. Hepinize günaydın. Gülümseyen bir güne açılsın sabahınız. Unutmayın, bugün "Yaşasın Cuma" .

Günaydın. Renkli bir güne açılsın sabahımız :)

Günaydın.

Heh heh heh :) Bu renkler de çok güzel canım :D

Anne olunca daha iyi anladım sevginin nasıl olduğunu. Başım ağrıdığında nasıl senin başının da ağrıdığını. Mutlu olduğunda nasıl gülümsediğini. Bir şeyler başardığımda nasıl gurur duyduğunu.

Seni çok seviyorum.

İyi ki benim annemsin :)

Not : Tabi bir de Kürşad'ın annesisin ama çok da tek eline almasın oradan. Hem ben kısa saçlı halini daha çok seviyorum. Hep onun dediği mi olacak. Tı tı tı :)

Metos'un gösterisi vardı dün. (Bakınız dünkü listede beşinci madde) Keyifle seyrettik. Rengârenk çocuklar, cıvıl cıvıl bir ortam.

Gösteri öncesi arkadaşlarıyla birlikte heyecanla beklerken çok tatlıydılar.


O kadar güzellerdi ki... Gurur duydum oğluşumla.


Beriş'in oğlu Berkayların Kars Kafkas oyunları da kıpır kıpırdı. (Önde parande atan şahıs oluyor kendisi :)


Adam yerinde durmadığı için net bir fotoğrafını yakalayamadık :)

Küçük oğluş mu? Bir ara ağabeyini seyretmek üzere yanımıza gelmesi dışında afacanlıklarına devam etmekteydi :)

Yaşam hep böyle güzellikler getirsin çocuklarımıza.

Aramam gereken insanlar var.

Yapmam gereken yemek var.

Ütülemem gereken çamaşırlar var.

Bilgiç'in doğumgünü partisi için hazırlamam gereken arabalar var.

Akşama Metos'un gösterisi var.

Hemen ardından katılmam gereken bir toplantı var.



Valla bir yoğunum ki sormayın gitsin.

Şimdi gidip sıkı bir kahvaltı hazırlayacağım kendime.

Sonrası hallolur elbet.


Günaydın, enerjik bir güne açılsın sabahımız.

Valla, bu adamın ismini ezberleyebilen, fotoğrafı hakkeder :)

Pazartesi sendromunda olup da gözünü hâlâ açmayı başaramayanlar için :D

Herkese günaydın.

Enerji dolu, neşeli bir haftaya açılsın sabahımız .

Sen yola devam edersin.

İçindeki çığlık yükselir gitgide.

Daha ne kadar duymazdan gelebilirsin ki?


Ama yolda yürümek kolaydır
Kendini dinlemekse , cesaret ister.

Şimdi ben bugünlerde sağlıklı besleniyorum ya. Yani açıkçası açım ya.-Yok annecim o kadar aç değilim. Hastalanmam meraklanma. Ay senin kızında anoraksiya olacak göz var mı hiç:)- Kendime motive olmak açısından ödüller koymaya çalışıyorum. Ya, iyi de ödül bulmak ne zor şeymiş. Zayıflarsam şu kıyafeti alıcam demenin bir faydası yok, ben de biliyorum ki zayıflayamazsam da alacağım yeni bir şeyler. Can beni tropikal adalara götürecek desem, ha ha ha 34 beden olsam da olacak iş değil. E iyi de memleketin içinde gezmediğimiz yer de kalmadı. Yok yok yok, bunların hiçbirisi ödül olmuyor bana. Derken Beriş'le ödülü bulduk. -Bu arada ben zayıflayacağım diye Beriş bir deri bir kemik kalacak, benden fazla motive olmuş durumda, kalori hesaplamaktan gözleri yemek görünce hesap makinasına dönüşüyor :D- 4 kilo verdiğimde yarım ekmek arası patates, patlıcan, biber kızartması yiyeceğiz. Bir de sarımsaklı nefis domates sosu. Bütün hayalimiz bu şu anda. Az kaldı bir kilo daha verebilirsem Eserel ne derse desin koyacağım kızartmaların fotoğrafını buraya :)

Bir de şunu anlamış bulunmaktayım ki ıssız ada, çöl, her neresi olursa olsun yanımda su varsa bana hiç birşey olmaz anacım. Hani bir hafta sonra gelip bulsalar değil sağlığımın bozulması, gram kilo bilem kaybetmemiş olurum. Bu da böyle bir metabolizma işte.

Herkese günaydın. Hafif bir güne açılsın sabahımız :)

Bir gün bir şekilde herşeyi düzelteceğiz.
Sadece ne zaman olduğunu bilmiyoruz henüz :)

Herkese günaydın, umut dolu bir güne açılsın sabahımız.

Nickelback - Somed...