"Bu sene önümde yeni bir yol açılmayacak, biliyorum ama içinde yürüdüğüm yolun tadını daha çok çıkartıp daha farkına varıp da yürümek istiyorum. Yirmili yaşlarıma dönmem imkânsız ama o yaşların heyecanı, merakı ve enerjisi beni sarıp sarmalasın istiyorum. Yeni yerler göreyim, yeni şeyler öğreneyim, yeni tadlar alayım. Bu arada içime yolculuk yapayım, kendimi bulayım istiyorum. Her sabah yüreğimde bir istekle uyanıp her akşam huzurla yatayım , sevdiklerime sarılayım, uzun sohbetlerle mutluluk duyayım. Bol kahkahalı, müzikli, danslı cıvıl cıvıl yaşayayım istiyorum. Yüreğimin sesini duyup anlayayım, kimi zaman çekip gideyim kimi zaman durup bakınayım, dünya üzerindeki zamanımı doya doya geçireyim istiyorum. 

 25 yıl geçmiş sen aramızdan ayrılalı. 82. yaş gününü kutlayacaktık bugün .

Canım babam.

Hiç istemediğim zamanlarda bile bizi çağırıp kutu oyunu oynadığın için teşekkür ederim. 

Eve her gelişinde, çıkışında, yatarken, kalkarken birbirimize sarılıp öptüğümüz için teşekkür ederim.

Saatlerce sohbetlerimiz için teşekkür ederim.

Ben kızımı gerekirse ceketimi satıp okuturum dediğin için teşekkür ederim.

Bütün sevgini gizlemeden açıkça gösterdiğin ve hissettirdiğin için teşekkür ederim.

Ölmez yılan oyunlarımız için teşekkür ederim.

Her şeyimi tamir edebildiğin için teşekkür ederim.

Hayatım boyunca kimseye muhtaç bırakmadığın ve bundan sonra bile bırakmayacağın için teşekkür ederim.

Bana yaptığın besteler için teşekkür ederim.

Elime her udumu aldığımda kemanını ya da rebabını kapıp geldiğin, benimle çaldığın için teşekkür ederim.

İçine doğduğum yüzlerce kitabın için teşekkür ederim.

Çektiğin milyonlarca fotoğraf, saatler süren ses kayıtları için teşekkür ederim.

Birlikte geçirdiğimiz 29 yıl için teşekkür ederim.

Seni seviyorum .

 Bu tatlı şeker sabah kahvaltıda hep yanımdaydı. Masada kalan peynirleri, yumurtayı falan aldı. Kimisini kendisi yedi. Kimisini ağzına alıp ortadan kayboldu. Yavrusu mu var diye düşündük. Can takip etti. Yüz metre ilerideki bir evin bahçesinde yavrusu varmış gerçekten de. Daha kendisi yavruluktan yeni çıkmış. Ne miyavladı, ne üzerime atladı. Zarifçe koluma dokunup kendisini hatırlatması beni benden aldı :)

Geçen hafta bu zamanlar sabah daha yedi olmadan kalkıp sahile kendimi atmaktaydım. 

Olmadı o iş yine :D

Bu aralar çok gerginim. Tatilde bile rahatlatamadım kendimi. Vücudum dinlendi çok şükür ama içimi darlayan şeyler azalmadı. Ben kendimi âna odaklayayım dedikçe kaçışan karafatmalar gibi dağıldılar her köşeye düşünceler .

Geldiğimden beri çözümlemeye çalışıyorum kendimi. Sonunda en çok beni deli edenin annemin evinin tadilatı olduğunu anladım.

Annem küçük bir apartmanda oturuyor. Üç daire bir komşumuzun, iki daire bir diğerinin, çatıda bir ofis bir de biz.  Ve komşuların hepsi annem dışında birbirlerine diş bilemekteler. Daha doğrusu üç daire sahibi hatun kimseyle düzgün geçinemiyor.

İşin komiği ben çocukken burada bambaşka insanlar otururlardı, hepsi manyaktı, birbirleriyle kavgalılardı, bir bizimkiler hepsiyle geçinirlerdi :D

Apartman en az atmış yıllık. Ev sahibi kendi oturmak için yaptığından sağlam inşa edilmiş . Duvara çivi çakamazdık. Ama tabi tadilat istiyor. 

Annem yılların alışkanlığı ile orada yaşıyor, evi kentsel dönüşüme sokmak akıllarından geçse de komşularımız bizim için imkânsız dememi anlayışla karşıladılar çok şükür. Yaş ilerledikçe evinden çıkanların yaşadıklarını gördüğümüzden kardeşimin de benim de en büyük dileğimiz annemin oradan ayrılmaması. Zaten sokağın bir ucunda o yaşıyor, iki sokak yukarıda da ben. 

Neyse , sözü çok uzattım. Tadilat konusunda hemfikir olundu, herkes yapılması gerekenleri sıraladı. Yıllardır birbiriyle kavgalı olan iki aile bir araya gelip bu toplantılar yapıldı. Amma velâkin bizim S ablanın ustaları pek nazlı, geliriz gelmeyiz , boyatmazsanız gelmeyiz falan gibi bilimum tafradalar. Başkasını bulsak o tatmin olmuyor, kurtulamayacağız dilinden. Ama kimse apartmanı boyatmak istemiyor (kendisi de dahil olmak üzere) zira apartman püskürtmeli bir taşla kaplı zaten boyanmıyormuş. Gelgelelim ustalar asıl parayı boyadan kazanacağız diye gelmem moduna girmişler. Çatıyı başka ustaya emanet edemeyen S abla da onlara hayır diyemiyor. Bu arada kimseye ditek bir şey söylemeyip her şeyi bana paslıyor söyleyeyim diye zira biliyor ki bana karşı çıkmaları ona karşı çıkmalarından zor. Ay anacım şiştim ben. Bu arada boyacı da benim evimi boyayan adam. Evi bitirmeden gittiydi en son Can'la ben boyadıydık. Bir görseniz evimin duvarlarını sıvası abuk, boyası abuk. 

Şu gerilimi üzerimden atmam gerek. 

Bir WhatsApp grubu oluşturayım diyorum, acaba birbirlerine girerler mi oradan diye açmadım.

Her derdim bitti bunların işleri kaldı başıma. Ona gerilip duruyorum. Hayır en kötü ne olabilir. Hepsi birbirine girer, iş iptal olur. Zaten benim tek derdim yukarıdaki terastan sızan su, gidip onu yaptırırım olur biter.

Ne bu yaa.

Neyse, geçti geçti. Bu işler benim korktuğum gibi olmayacak , her iş tıkır tıkır gidecek... 

Akşam Güncellemesi : Evet birbirlerine hafiften girmişler. Alttakiler biz bu tarafa iskele kurulsun istemiyoruz demiş, usta tafra atmış, S abla çoktan resti çekecek ama çatı parasını aşağıdan da almak istediğinden . Tabii ki beni aradı. WhatsApp grubunu diğer ikisiyle kurup S Abla'dan aldıklarımı onlara pas edersem belki herkesi arayıp durmaktan kurtulurum. Son durum ne bilmiyorum. Ustalar da bi tuhaf. Anacım evin hepsini boyatmak istemiyoruz Allah Allah. Bi ton iş var onun dışında hâlâ bi naz bi şey. 

Ertesi Gün Güncellemesi : N Amca o tutarın içinde neler vardı dedi. Haydaaaa. Al başa döndük.  Ustalara kapora ödenecek bizimkiler birbirleriyle  görüşmediklerinden kabak bana patlıyor. Başıma bir ağrı saplandı bunu duyunca. Neyse açıklamaları yollayıp kalanını aralarında konuşmalarını söyledim. Bilmiyorum şu an konuşturlar mı, kavgalaştılar mı, iş devam mı, yattı mı ? 

 

 Bütün yüksek puanlı harfleri toplamış eline sonra da yendim diye bizi kızdırıyor. Babababa :D 

Geçen sefer yanımıza almayı unuttuğumuz scrabble bu sefer çantaya ilk girenlerden oldu. Eskiden Can'la kıran kırana savaşırdık, bu iki tip nereden geldi bilmiyorum. Ama dikkat ederseniz Can'la yan yana değiliz, neden ? Savaş çıkar da ondan. Birimizden birimiz diğerinin önünde olursa ona hiç göz açtırmaz. Hoş artık çocuklar da göz açtırmıyorlar , ana babalarından gördükleri gibi acımasızlar bu konuda :D 

Tatillerde en sevdiğim çocuklarımı izlemek. Hele ikisi sohbet ediyorlarsa yüreğim sıcacık oluyor :)

 Karı koca yaz boyunca olanlardan öyle gerilmişiz ki bir türlü sakinleşip tatil havasına giremiyoruz. Tabi on saat süren araba yolculuğu, dün sabah kahvaltıda Bilgehan'ın bayılıp istifra etmesi falan da üzerine tuz biber ekmiş olabilir. Neyse Bilgehan iyi. Sabahın altısında hortlayan ben de manzaraya karşı oturuyorum. 

Dün akşamki gün batımı da burada dursun. Dönüp baktığımda güzellikleri hatırlamamı sağlasın.

Çektiğim fotoğraflardan bir şarkı falı yapayım dedim, bütün hafta kendimi çekip durmuşum. E bunlar da burada dursunlar madem dedim. 53 yaşının son demlerinde Handan halleri :) Hadi tıkla birisine al şarkını.  Yalnız bu sabah bangır bangır şeyler dinleyesim olduğundan öyle sakin ve huzurlu şeyler bekleme :D

 Nihayet çamaşırları ütüleyip yerleştirdim. Şimdi de mutfak almış başını gitmiş. Bu aralar üzerimde ölü toprağı var sanki, öööle oturup durayım istiyorum. Boynum ve omzum da sinir ediyor. Dün akşam mr çektirdim. Yarına çıkacak sonuçları. O arada doktorun verdiği ağrı kesicileri içeceğim. Ağrı kesici içmeyi de sevmiyorum zira ağrısı kesildiği an hırpalamaya başlıyorum hasarlı bölgeyi. Güya tedavi de edecekmiş. Pöh. Ben hiçbir eklemimin öyle tedavi olduğunu görmedim. Neyse. MR hazır olsun . Kendi doktorumdan yirmi gün sonra randevum var, geçmezse o zamana kadar ona gösteririm. Omzum zamanla geçer büyük ihtimal de boynum sevimsiz. 

Beş dakika sonra sporum başlayacak. Biri beni buradan kaldırsın anacım. Kılımı kıpırdatasım yok. Squat yapıcaz bir de. 

Haftaya Can'ın izni var. Daha ne yapacağımıza karar veremedik. Kitaplarımı alıp sahilde tembellik yapmak istiyorum. Denize girmek istiyorum. Deniz beni iyileştirir. 

 

Bilgehan arkadaşlarıyla yeni başlayanlar maçına katılmış o gün. 

Gemini Allah'a emanet et fırtanaların nasıl durduğuna şahit olacaksın diye yazmış birisi. Canım dedim sen olayı çok yanlış anlamışsın. Gemiler zaten Allah'a emanet , fırtınalar da onun eseri. Öyle onu ona ver bunu kap diye işlemiyor bu hesap. Sen hepsinin bir amaca hizmet ettiğini algılayabilirsen değişir ancak. Fırtınalar hiç bitmeyecek. Sadece senin algın açıldıkça  gemin fırtınanın sonsuza kadar sürmeyeceğini bilerek üzerinden su gibi akıp geçecek. 

Allah biliyor ya kılımı kıpırdatasım yoktu. Hem de teee Ortaköy 'e.