İzmir'de yaşayan blog arkadaşlarım umarım hepiniz iyisinizdir. 

Hayırlısıyla şu berbat günleri bir geride bırakabilseydik artık, neye üzüleceğimize şaşırdık.

Geçti geçti  . 

Yürüyüş yapılamamasının bir hüznü olsa da içimizde biz bayramımızı kutlarız her zaman.

Teşekkürler Atam. 

 Sadece bir kitap mı okumuşum ben bu hafta? Sanırım instagramda eskiden kitap tanıtımı yaptığım haftalarda o kitapları tekrar okurken yenilerine sıra gelmiyor :)

Çocuklara kedi yemeği yaptım. (Kedi yemeğinin ne olduğunu bilen sıkı takipçi ve sıkı hafızalı bir arkadaşa hediye göndereceğim :) Geceden suya koyduğum tencereleri yıkadım . (Yalnız şu an acı bi şey hatırladım, balık tepsisi fırının içinde beni bekliyor, ıyk) Sonra kendime yukarıdaki kahvaltıyı hazırladım. Bari oturup keyif yapayım önce dedim.

Gerçi o kadar yemeyeydim iyiydi, karın kalça çalışırken ağzımdan çıkacaktı her bi şey. Pilates saatini bir saat öne aldık, çok iyi oldu ve fakat yedi gibi yemem lâzım geçe bırakmamam gerekiyor. 

Spor saatine kadar sebze yıkadım, dolmalık biber ayıkladım, kıyma çıkarttım.

Sonra spor ve duş.

Metos'un ders arasına yemek yetiştirdim  . O arada Can'ı da kaldırdım. Kahvaltısını yaptı, arkadaşıyla buluşmaya gitti.  

Kıyma açılmıştı, dolma yaptım . Makarna bir de. Evi süpürdüm.

Çamaşırları toplamadan bir çay keyfi yapmaya karar verdim.

O arada Metos çamaşırları topladı sağolsun. 

Ohhhh. 

Şu anda saat altı olmuş. Migros siparişim gelene kadar rahatım. Bulaşık makinasını boşalt dedim Bilgiç'e ama pek yorgun olduğundan sonra yapcekmiş. Bakalım. 

Bu hafta az biraz daha enerjim vardı çok şükür. Dirseğimdeki ağrı devam ediyor ama halsizliğim azaldı biraz.

Ben de kendimi evden dışarı attım azıcık.

Cuma günü Acıbadem Caddesi'nde tur attım. Aslında alış veriş merkezine gidesim vardı ama hava güzel olunca dışarıda durayım dedim. Pastaneden ekmek aldım. Bir de Makro'ya girip nachos kaptım. Mutlu mutlu eve döndüm. Mideye çalışıyorum hep     :D

Cumartesi sabahı annemle yürüyüş yaptık mahallede. Haftasonu sabah erken sokaklarda pek kimse olmuyor, güzel yürünüyor. On gündür ben hasta gibi hissedince annem de hep evde kalmıştı.  İyi geldi ikimize de.

Bu sabah Nakkaştepe Millet Parkı 'nda kahvaltıya gittik. Bu millet parkı ismi tüylerimi diken diken ediyor gerçi, diğer parklar gâvur parkı mı sorusu uyanıyor insanın kafasında. Neyse. 

Can'ın yeğeni de geldi. Her ne kadar doğal yeşil alanların yapaylaştırılmasına üzülsem de fena değildi burası. Masalar ahşaptı, localar gibi düzenlemişler, birbirleriyle iç içe değil, her birinde çöp kutusu var falan. 

Daha çok deniz manzarası olacağını zannetmiştim ama yoktu  . Belki daha aşağılarda vardır bilemiyorum. Boğaziçi Köprüsü'nün uğultusu çoktu yalnız oturduğumuz yerde. Biraz aşağıda gölet ve şelale olan yeri görünce bir daha gelirsek burada otururuz dedik. Su sesi diğer sesleri bastırmıştı orada.

Bize arabayla on dakika mesafede olmasına rağmen yeni keşfettiğimiz bu yer arkadaşlarla buluşup oturmak için güzel. Havalar kötüleşmeden yapılabilir birşeyler. 

Bu sefer sabah oğlanları da kaldırdım erkenden. Hep birlikte çıktık. Sürekli evde dip dibe olmaktan gerilen sinirlerimize iyi geldi sanki. Biraz switch ile oynadık. Ben pek anlamıyorum bu aletlerden ama bu nesne kendisine harcanan parayı sonuna kadar hak ediyor . Kenarındaki kumandalar çıkıp iki kişiye ayrı ayrı kumanda olabiliyor,  televizyona bağlanıp evde oynanabiliyor  veya çantana atıp kendi kendine oynayabiliyorsun. Bilgehan geçen sene bunu alabilmek için her kuruşunu biriktirmişti. Yine de Amerika'ya gitmesek zordu almamız.

Neyse,  konuyu dağıttım. Şu  masada oynanan yarım saatlik oyun elektriğimizi boşaltmamızı sağladı. Aynı evin içinde hepimiz kendi dünyalarımızda yaşarken evden dışarı çıkıp buluşmak çok ilginç ama her zaman işimize yarıyor.

İşte böyle bir sabahtı. Saat dokuzda kimsecikler yokken gittiğimiz parkta etraf kalabalıklaşırken biz çıktık.

Dönüşte pazara uğradık.

Evde koşuşturma başladı sonra. Bulaşık makinası boşalt, çamaşır topla, as, pazar çantası yerleştir, yemek hazırla, ev süpür derken akşam oldu.

Yoruldum tabii ki ama sabahki kaçamak değdi. 

Günün tatlı sürprizi de bir saat yukarılara bakarken sonunda yakaladığım kızılgerdandı. 

Ve bir kaç masalsı ayrıntı . İçindeyken dikkat çekmeyen ama hep orada duran minik güzel köşeler.

İyi ki varlar.

Odasına bir girdim, kulağında kulaklık biriyle sohbet ediyor, elinde telefon oyun oynuyor.

Oğlum ne yapıyorsun sen dedim.

Dersi dinliyorum merak etme diyor.

Kulaklıkta birilerinin konuşması,  telefonda oyun, bilgisayar ekranının bir minicik köşesinde öğremen görülüyor. Dudaklarını okuyor herhalde bir santimlik ekrandan. 

Öğretmenine söyleyeyim dedim, 18 yaşındaki delikanlı dersini takip etmiyorsa ne yapacak öğretmen? 

Bu hafta salımızda üç kitap birikmiş. Hımm,ne güzel diyecektim ki hatırladım, iki haftalık kitap bunlar. Neyse koca yaz bir kitap okuyabildiğim düşünülürse iyi yine :)

Bu arada yazıları instagram hesabımdan alıyorum, o yüzden orayı takip edenlere ikinci baskı gelebilir ama bloğa koymazsam bloğuma haksızlık ediyormuşum gibi geliyor. Hem aralara başka şeyler de ekliyorum,  orada söylemediğim dedikodular :D

Metehan'la geçen senelerde kitap fuarından alıp alıp koyduğumuz fantastik kitaplardan birisi Kuzgunun Gölgesi. Üç kitaplık seri, birincisi var bizde. İkincisi de çıkmış  ama sanırım üçüncüsü çıksın öyle alırız ikisini birden. Neyse ki bu kitap olaylar bir sonuca vardığında bitiyor da devamı yok diyerek kalakalmadık.

İlk dört beş sayfada kim kiminle ne yapıyor algılamakta zorluk çektim. Kızın ilk cinsel ilişkisi ve ilk cinayeti anlatılmış bu kısımda. Sonrasında zamanda bir ileri bir geri giderek Mia'nın başından geçenleri görüyoruz. Geçmişte ailesinin başına gelenlerden sonra yaşadıkları. Günümüzde ise bunu yapanlardan intikam alabilmek için katıldığı Kızıl Kilise'de diğer adayların arasında sıyrılarak dört kılıçtan biri olmaya çalışması.

Kitabın dili küfürbaz ama eğlenceli. Sayfaların altında anlatıcının notları hem bilgilendirici hem komik. Yalnız bu alt notlara giden yıldızlar öyle dikkat çekmeyecek şekilde basılmış ki, nereye ait olduklarını bulmaya çalışmak yordu. 

O kısmı geçersek akıcı ve sürükleyici macerasıyla üç günde bitirdim. 

Tek hoşuma gitmeyen arada geçen oldukça ayrıntılı sevişme sahneleriydi. Biri en başında olmak üzere üç beş yerde karşıma çıktı. Ne diyeyim, pek bilgilendirici ve eğitici olmuş. 

♠️Şairleriniz ne derse desin, atlar son derece nahoş seyahat araçlarıdır. Koku, zaten kırık olan burna sağlam bir sağ kroşe indirmeye benzer; binicinin hassas yerlerine maliyeti genellikle morluklardan çok içi su dolu kabarcıklarla ölçülür ve at sırtında seyahat etmek yaya seyahat etmekten pek hızlı değildir.

♠️Işık yalanlarla doludur, Çömez. Güneşler yalnızca bizi kör etmeye yarar.

♠️Hain dediğin, kaybeden taraftaki bir vatanseverdir.

♠️"Ne olduğunun bir önemi yok" dedi Cassius. "Olman önemli. Ve kendinle ilgili daha büyük bir bulmacanın cevabını arıyorsan, hak edene kadar benden duymayı bekleme."

İkinci kitap  Meslek Yarası.

Zeynep Oral'ın Milliyet Gazetesi'nde çalışmaya başlamasından (hatta okul zamanlarından) 2001 yılında gazeteden kovulmasına kadar geçen süreyi anlattığı kitapta  o döneme dönüp bakıyoruz. Anlattığım sadece kendi hikâyem, yaşadığım  bütün dengelerimi alt üst eden günün üzerimdeki etkileri yazdım dese de yakın tarihimizden bahsederken o günleri hatırlamamızı sağlıyor.

Daha önce Bu Cennet Bu Cehennem kitabını okumuş,  onu da çok sevmiştim. Bu da ele alındığında su gibi akıp gitti. Yazı dilini, samimiyetini seviyorum. 

Yaşam hikâyelerini seviyorsanız, yaşamın tam ortasından yazılar yazan, otuz sene sanat dergisi çıkartan, otuz üç sene yuvası olarak bildiği gazetede işten çıkartıldığını başkalarının yazısından öğrenip bütün gün teyit ettirmeye çalışarak olabilecek en seviyesiz harekete maruz kalan yazarın hikâyesini de seveceksiniz. 

Kitabı okurken onunla Cağaloğlu'da İkitelli'de koşturuyormuşum,  sanki birlikteymişiz,  benim arkadaşımmış gibi hissetim. İnstagrama yazarken,  kendi kendime dedim ki, Handan eğer bu satırlarda tanıdığın insansa Zeynep Oral, onu etiketlediğinde gelip yorum yapacak. Geldi ve yorum yaptı gerçekten de.  İçim sıcacık oldu. Bu bir yazardan yorum aldığım için değil, okuduğum insanın hayalimdeki insan olmasının sıcaklığıydı. 

🗞Söylemiş miydim?  Ben toplantılardan nefret ederim... Toplantı yapanların işi gücü yok da, ondan bu toplantıları yapıyorlar sanırım.

🗞Önümüzdeki hafta kapak konumuz ne?  

  Kimi zaman bu sorunun yanıtını aramıyorduk, arayamıyorduk bile... Yaşam, önümüzdeki sayının kapağını suratımıza çarpıyor, avucumuzun içine bırakıyor, gözyaşlarımızın arasına yerleştiriyordu. Kapağımızı yaşam sunuyordu. Kendiliğinden...

🗞Türkiye'nin gündemi öyle doluydu ki! Türkiye'nin gündemi öylesine çabuk değişiyor ve aynı zamanda öylesine hiç değişmiyordu ki...

 Bu harika, bu müthiş, bu korkunç,  bu zavallı, bu eşsiz değerli, bu çok gülünç ve bu çok acıklı yaşantımızda esin perilerinin peşine takılmaktansa, gerçeklerin peşine takılmayı yeğledim.

🗞Bu yaşadıklarımız bize çok şey öğretti :

    Bunların başında, tepki göstermenin ve direnmenin önemi geliyor. Tepki göstererek ve direnerek ne büyük bir güce sahip olduğumuzu hep birlikte gördük.

   Okurların ve çalışanların da gazetenin "sahibi"  olduklarını,  en azından gazetelerinden sorumlu olduklarını bir kez daha anladık. 

    İnsan olma onurunu, meslek onurunu korumanın elimizde olduğunu bir kez daha gördük.

🗞 Hiçbir tünelin ucunda hiçbir zaman ışık göremeyeceğimiz düşüncesi, yaygın bir düşünce halini alırsa artık hayatla boğuşmaktan bıkarız, vazgeçeriz. Ve Türkiye vazgeçmiş,  bıkkın insanların ülkesi oluverir. (Kemal Sayar)

Son kitabım cikletten çıktı. Güz okuma şenliğinin G, Ü, Z ile başlayan kitaplar kategorisine bir şey bulamayınca yapboz sipariş  verirken fiyat sıralamasında en düşük olan kitapları listeledim. Şu üç kitabı on küsür lira vererek aldım. 

Sevmezsem ne kaybederim seversem de piyangodan çıkmış gibi olur dedim. (Piyangodan birşey çıkıyor muyu?)  

Can'la yan yana koltuklarda uzanmış telefonlarımıza bakıyoruz. O ihtimal alış veriş yapıyor ben de blog instagram ve oyun arasında dolaşıyorum.

Bilgisayar odasından oğluşların sesi geliyor. Arkadaşlarıyla konuşurken bağrışmakla meşguller :) Bazen seslerini kaydetsek de saklasak, evden gittiklerinde özleyeceğiz diyorum. 

Mutfakta bulaşıklar beni bekliyor. Şu dirseğim bir türlü iyileşemiyor bu işlerden. Bir geçseydi. 

Bugün ben ütüyü bitirdiğimde Metos uyandı. Kendine tost yaparken bana da yaptı. Balkonda yedik. Ne güzel geldi o tost.

Öğleden sonra yatak odasına çekildim. Arada oraya gidip kapımı çekerek  kendimle baş başa kalmam gerekiyor. Kitabımı okudum. Biraz gözlerim kapanmış  Bilgiç okuldan dönmüş, paldır küldür odama daldı, zıplattı beni. Baktım elinde cızırdayan tava. Sucuklu yumurta yapmış, ister misin diye soruyor.

Allah'ım,  bir şeyleri doğru yapmış olmalıyım. Bugünleri de gördüm ya. 

Sanırım her yere yetişmeye çalışıp, kafayı yiyerek bizimkilerin başına ekşiyeceğime arada dağınık bırakmam gerekiyor . 

Evet,  mutfakta toparlayacağım şey sayısı ikiye çıkmıştı akşam oraya girdiğimde ama çok şükür ki mutfağa alışık çocuklarım var. 

Veee, Metos ilk gömleğini ütüledi. Tam gömleğe el atmışken  onun nasıl ütülendiğini sorduğu aklıma gelip bırakmıştım. Yemeğimizi yedikten sonra gösterdim. 

En güzeli de ne biliyor musunuz,  bu işleri yapmayı çok karizmatik bulan bir oğlum var. Bence de öyle oğluşum, kimseye muhtaç olmadan ayaklarınızın üzerinde durmanız kadar karizmatik bir şey olamaz. 

Yok, çok şükür canım cicim konusunda kocamdan bi şikâyetim yok, Allah çarpar adamı şikâyet edersem de ortam müsait değil anlıyor musun. Hizmetçi moduna girince canım cicim pek etki etmemeye başlıyor insanı. Bu karmaşada kayboluyor her şey.

Benim biraz yalnız kalmam lâzım. Sadece kendi keyfime bakıp üzerimden bütün sorumlulukları atmam lâzım. Minik hava kabarcıkları yetmiyor. Hava burcuyum ben, özgürce nefes almam lâzım. 

Neyse gidip ütüye döneyim. Dirseğim de sakat zaten, ütüyü kaldıramıyorum. Daha bunun dağınıklık toplaması, yemeği, bulaşığı var. Nerde kalmıştı şu film? 

Sabah sporumu iptal ettim,  ütünün fişini çeltim, balkon kapısından gelen serin havayı içime çekerek iki battaniyenin altına gömüldüm.  

Nostaljik Pazartesi yazısı aradım, canım hiçbirini çekmedi .  Bıraktım. Belki akşama kadar bulurum bir şey.

Ev dandini ötesi. Bir kaç gündür nane molla olunca bıraktım dağınık kalsın. O da sağolsun bi dağınık kalıyor ki sorma gitsin.

Neyse ben geçen gün Can'la gidip bi çay içip döndüğümüz Bebek'te çektiğim fotoğrafları paylaşayım. Denize giriyordu insanlar. İstanbul boğazında denize girilen yere mi daha çok şaşırdım ( ayakla basılacak kadar sığ ve temizdi şaştığım o kısım, yoksa kendini akıntıya bırakıp ileriden çıkıp, karadan yürüyerek geri dönüp yeniden akıntıya bırakanları görmüştüm :D) yoksa ekim ayında girilmesine mi bilemedim.

Hadi üşenmeyip size şarkı saklayayım, haftaya başlarken tıklayıp alın bakalım.

Pandemi başından beri Metehan'la benim sevdiğim filmleri izliyoruz. Şimdiye kadar neler izlediğimizi yazmamışız bir kenara ama bundan sonra izleyeceklerimizi listeledik, rastgele bir sayı seçip o günkü filmi belirliyoruz artık. Böylece ne izleyelim diye iki saat aranıp en sonunda geç oldu diye vazgeçmekten kurtulduk :)

Bu filmlerde fazla aksiyon filmi bulamazsınız zira onları zaten seyretmişiz :)

1. Four Weddings And A Funeral
2. Love Actually
3. Notting Hill
4. About A Boy
5. Saint
6. The Karate Kid
7. Cocktail
8. Days of Thunder 
9. Rock of Aces
10. Winter People 
11. Flightplan 
12. Candleshoe
13. Hearts in Atlantis
14. Instick
15. Proof
16. Fried Green Tomatos
17. Benny and Joone
18. Frankie and Johnny
19. What's Eating Gilbert
20. Finding Neverland
21. Nick of Time
22. Unknown
23. Shindler's List
24. Oscar and Lucinda
25. When Harry Met Sally
26. French Kiss
27. Proof of Life
28. Courage Under Fire
29. Against the Ropes
30. The First Wives Clup
31. Only You
32. Mystery Alaska
33. Sweet Home Alabama
34. Good Will Hunting
35. Good Morning Vietnam
36. We Bought a Zoo
37. I Am Sam
38. The Mask
39. A Good Lie 
40. Legally Blond
41. Gone Girl
42. Four Christmases
43. La Famille Bélier
44. Valentines Day
45. Noel
46. A Few Good Man
47. Book Club
48. The Devil Wears Prada
49. Mamma Mia 2
50. The Mirror Has Two Faces  
51. Fiddler on the Roof
52. It Could Happen To You
53. True Lies
54. Joe Somebody
55. Strager than Fiction
56. With Honor
57. Point Break
58. Oscar 
59. Bill and Tate's Big Adventure
60. The Usual Suspects 
61. God Exists Her Name is Petrunya
62. Kefernahum
63. Pretty Woman
64. The King's Speech
65. Maudie
66. Three Bilboards
67. The Net
68. Radiogram
69. Handle With Care
70. Hidden Figures
71. Green Card
72. My Blueberry Nights
73. Night On Earth
74. Pride
75. Snowcake
76. Midnight in Paris
77. Where Do We Go Now? 
78. Cinderella Man 
79. The Dressmaker
80. Queen
81. Tracks
82. The Best Exotic Marigold Hotel
83. Driving Miss Daisy
84. Little Women
85. Imagine
86. Starbuck
87. Barfly
88. Lion
89. The Pursuit of Happyness
90. Julie and Julia
91. Whiplash
92. Singin In The Rain
93. The Name Of The Rose
94. Gone With The Wind
95. Immortal Beloved
96. With Honors
97. Arizona Dreams
98. 
    

Bir kere daha yapmıştım,  hatta blogda da var (İşte şurada). O zaman kalın doğramışım, bu sefer yarım santim kesince daha güzel oldu. 

Ekşi tatları seviyorsanız,  hazır yeşil domates zamanı,  deneyebilirsiniz siz de :)

Şimdi gidip sebzelikte unuttuğum fasülyeyi ayıklayayım. Yarın pazar günü, yer açmak lâzım yeni gelenlere :)

Not: Kızarmış Yeşil Domatesler filmini hâlâ izlemeyen varsa,  tez zamanda izlesin o harika filmi.  Demedi demeyin sonra.