Ramazan

Ekim 04, 2005

Ramazan deyince, balkona kurulmuş masa gelir aklıma. Sıcak bir yaz akşamında.
İlkokul ikinci sınıfta, inatla tuttuğum ilk oruç gelir. Yılın en uzun en sıcak günlerinde. Babamın elini tutup bakkala gitmemiz, içecek türü herşeyi bana alması gelir. Ve bir dakikanın nasıl da uzun olduğu, susuzluğun açlığı unutturduğu.
Kalabalık, keyifli sofralar gelir. Bereketli.
Sabaha kadar Kürşad'la oynadığımız bilgisayar oyunları gelir.
Sahur sonrasında okul zamanına kadar çizilen teknik resimler.
Dünya kupası maçları gelir. İftardan önce ve sahurdan önceye denk düşen iki maçın keyfi
Ve tabi sımsıcak pide gelir.
Huzur gelir
İradene hakim olmanın verdiği gurur gelir.

Şimdi burada, bu herkesten uzaktaki yalnız şehirde, hüzün gelir oturur yanıma,keşke şöyle koskocaman bir sofra kurulsa, yaşayan yaşamayan bütün sevdiklerimle oturup iftar yapsam..

Benzer yazılarım

5 Yorum yap

  1. özlemler
    bende özlüyorum o günleri handan ailecek yenilen iftar yemekleri nasılda güzeldi . halada sofrada ezan okunurken o güğnler gelir aklıma . ama ne yazıkki şimdi pek tadı yok. hele ki sofrada iki kişi olunca hiç yok

    YanıtlaSil
  2. iftara davet etti arkadaslarim yarin aksama .etti ama kendisi filme gidecekmis festivale. :)
    ben iftara iftar demem etrafta huzurlu bi kalabalik olmadikca.
    hatta unutmayim da boyle huzurlu bi kalabalikla yemek yersem bigun buna iftar diyim.

    YanıtlaSil
  3. Herkese hayırlı ramazanlar

    YanıtlaSil
  4. nymphi@, iki kişikik sofranın tadını çıkar, o iftarın bir de tek kişilik versiyonu var. O zaman iftar huzurdan çok huzursuzluk mu veriyor ne?

    YanıtlaSil
  5. Biz ailece iftarımızı açarız...Çok güzel oluyor gerçekten...
    Ve her gün birilerini davet ederiz iftara..
    Ayrıca komşulara güzel kokulu yemeklerden vermeyi de ihmal etmeyiz..

    YanıtlaSil