SAĞLIKLI
HUZURLU
MUTLU
VERİMLİ
CIVIL CIVIL
ENERJİK
UMUT DOLU
HARİKA

BİR YIL DİLİYORUM HEPİNİZE.

Şu kavga bir bitse dersin,
Acıkmasam dersin,
Yorulmasam dersin;
Çişim gelmese dersin,
Uykum gelmese dersin;

Ölsem desene!


Orhan Veli Kanık

İşler çok uzun ve yoğun olabilir. Arada kendimize bir beş dakika ayırmamıza engel olmamalı bu.

Temel, arkadaşı İdris'e havasını atıyormuş:

- Haçan penum büyük dedem Rus harbinde Ruslara karşi savaşti...
Dedem Çanakkale harbinde inciluzlere karşi savaşti...
Babam Kurtuliş Savaşı'nda Yunan'a karşi savaşti...
Ben de Kore'de Korelilere karşi savaştim.

İdris atılmış:
- Ula demiş, haçan senun de ne geçimsuz bi sulalen var imiş!

İkinci dünya savaşı sırasında bir İngiliz Almanya üzerinde düşürülür. Almanlar bunu esir alırlar fakat İngiliz'in bir bacağı ve iki kolu kangren olmuştur. Almanlar ilk önce bacağı keserler ve İngiliz Almanlardan bu bacağı ana vatanı olan İngiltere'ye atmalarını ister. Almanlar da atar. Sonra İngiliz'in kolu kesilir, İngiliz yine aynı dilekte bulunur ve Almanlar da yerine getirir. Bu sefer de Almanlar öteki kolu keserler. İngiliz her zamanki gibi Almanlar'dan kolu anavatanına atmalarını ister fakat Almanlar " OLMAZ!" derler, İngiliz nedenini sorunca şöyle cevaplarlar: "SEN GALİBA KAÇMAYA ÇALIŞIYORSUN!"

Geçen gün Martha Stewart izlerken gördük, çok hoşumuza gitti. Biz de yaparız dedik çocuklarla. İlk acemiliğimize geldi ama yine de çok eğlendik.


Tabi yer, gök, el, yüz heryer sim şu anda :D

Dilerim

Yaşamdaki güzellikleri kaçırmayasın.

Hayatı ertelemeyesin .

Güçlü olasın insanlara karşı, kendini koruyasın.

Vazgeçmeyesin doğrularından.

Kendini kandırmayasın.

Gerekenden fazla önem vermeyesin .

Asıl önemli olanları es geçmeyesin.

Yaşayasın dolu dolu

Deli dolu

Kıpır kıpır

Cıvıl cıvıl...

Afrika menekşesini sevmekle birlikte rengârenk çiçeklerle eve getirdiğim bitkilerin sonunda çiçeksiz hale bürünmesinden çok sıkılmıştım artık. Yine de dayanamayıp aldığım bu iki saksı taşındığımızda kendisine bir türlü yer bulamadı evde. Mutfak penceresinin önü güneşli diye ilk oraya koymuştum ama sonradan elimin altında durmasından sıkıldım. Salondaki vitrinin bir rafına bıraktım onları. Arada suladım ama çoğunlukla unuttum. Geçenlerde bu zavallılar da kurudular mı acaba, atsam mı yoksa onları diye düşünürken bir baktım ki tomurcuk dolu üstleri. İnanamadım. Meğer menekşeler ansiklopedilerle aynı rafa konmayı bekliyorlarmış :)



İşte son halleri. Evde açmayı başaran ilk çiçeklerim :D

Yılın en uzun gecesini ağaç süslemeye ayırdım :)

Akşam için çeşitli abur cuburlar hazırlanacak, çay demlenecek. Bir yandan onlar atıştırılırken bir yandan da süsler ortaya dökülecek. Taşınırken evin muhtelif yerlerinden çıkan dört kutu kar spreyi hesapsızca kullanılacak :D

Herkese günaydın. Rengârenk bir güne açılsın sabahımız :)

Sevgili Banu beni mimlemiş :) Hemen sıcağı sıcağına cevaplıyorum.

En sevdiğiniz kelime: Canım

Nefret ettiğiniz kelime: Tamaamm..(Tabi peşinden bir ekşın yok, sadece baştan savılmak maksatlı:)

Ne sizi heyecanlandırır: Değişim

Heyecanınızı ne öldürür: Tek düzelik

En sevdiğiniz ses: Dalga

Nefret ettiğiniz ses: Mızmızlanan çocuk

Hangi mesleği yapmak istemezsiniz: Bankacılık

Hangi doğal yeteneğe sahip olmak isterdiniz:Atletik, sportif bir tip olmak isterdim

Kendiniz olmasaydınız kim olmak isterdiniz: Eskimo

Nerede yaşamak isterdiniz: Haliyle Alaska

En önemli kusurunuz: Anında sinirlenmek.

Size en fazla keyif veren kötü huyunuz:Yemek :)


Kahramanınız kim: Afacan Luie çizgifilmindeki anne :)

 En çok kullandığınız kötü kelime: Sansür :D

Şu anki ruh haliniz: Kar yağıyor, gülümsüyorum. Birazdan Bilgiç okula gitme hazırlığında olacak, hepsi geçecek diken saçlıya dönüşeceğim :D

Hayat felsefenizi hangi slogan özetler: Herşey güzel olacak.

Mutluluk rüyanız: Huzurlu, sağlıklı, sevdiklerimle birlikte olmak.

Sizce mutsuzluğun tanımı: Mutlu olmama hali :)

Nasıl ölmek isterdiniz: 90 lı yaşlarıma doğru, güzel, kalabalık ve keyifli bir akşam yemeğinden sonra yatağımda gülümseyerek.

Öldüğün zaman cennete giderseniz Allah’ın size ne söylemesini istersiniz: Bizimkiler nerede?

İşte bu kadar.

Unutmayın bugün yaşasın cuma. Harika bir hafta sonuna açılsın günümüz :)

Dün bu filme gittik Can'la. (Ortak ilgi alanlarımızı kapsadığı için :) Filmin sürpriz sonu olduğunu okumuştum. 10. dakikada sürpriz sonu tahmin ettim :D Ho ho ho. Çok fazla film seyrediyorum herhalde.

Johnny yine harikaydı. Angelina da öyle. Yüzündeki derin çizgilere bayıldım. İnsan mutlu oluyor resmen :D

Aynen şöyle oluyor.

6:30 Metehan'ın kahvaltısı

7:00 Babaanne ve Bilgehan'ın kahvaltıları

8:15 Kendime kahvaltı

10:00 Meyva servisi

11:30 Bilgehan'ın öğle yemeği

11:45 Babamız yataktan kalkmışlar, günaydın, ona kahvaltı.

12:00 Babaanne öğle yemeği

12:45 (ya da kurs varsa 14:15) Metehan'ın öğle yemeği

16:00 Atıştırma- meyva

18:00 Çocukların akşam yemeği

19:00 Büyüklerin akşam yemeği

19:30 Çay servisi

20:30 Çocuklara süt

22:30 Büyüklere süt

23:00 Mutfak kapanır.

Birini atlatsam diğerinde canım çekiyor yiyorum :( Rejim mejim hak getire.

Yeni yıla büyük anlamlar yüklemekle, yeni planlarla , başlangıçlarla pek de bir alâkası yok bu duygunun. Çünkü ben bütün bir yıl boyunca öyle düşünceler içindeyim zaten ve her sabah yeni bir başlangıçtır.

İzmir'de bahçem kuzeye bakıyordu. Uzun süre diktiğim çiçeklerin hiç açmamasını seyrettikten sonra nihayet menekşeyi keşfetmiştim.

Menekşe Ekim gibi çıkar, güneş istemez, sıcak istemez, bol suyunu alırsa yazın sıcaklarına kadar açar.

Sonra Yalova'ya gittik. Orada da balkonum kuzeye bakıyordu. Tabi bu sefer biliyordum çiçeğimi, hemen menekşeleri diktim. Bir gün Can elinde iki saksı siklamenle geldi. Daha önce de almıştım onlardan ama hiç yaşatamamıştım. Çiçeklerden birini salona diğerini balkona koydum. Salondaki bir iki hafta sonra eğilip bükülmeye başladı, balkondaki canlı mı canlı. Hemen içerdekini de dışarı çıkarttım. Kar yağdı, fırtına çıktı, benim güzel çiçeklerim hep açtılar. Bütün kış bahar havası yaşattılar.

Burada yine balkonum kuzeye bakıyor. Bu sefer de menekşeler ve siklamenlerle donattık balkonu :)

"Yüreklice düşün, gir bu yola seve seve!
İyi yaşamayı sonraya bırakan kimse
Yolunda bir ırmakla karşılaşıp da
Akıp geçmesini bekleyen birine benzer...

Oysa ırmak durmaksızın akacaktır..."

I. KANT

Günün ilk dakikalarında gökyüzünün pembeliğini görünce fotoğraf makinamla attım kendimi balkona. Karşı apartmandakiler umarım üstlerine alınmazlar diye dua ederek (ve de büyük ihtimal uyuyor olduklarını umut ederek :) ilk ışıkları çektim keyifle. Sanırım gerçek manzaradan daha da ihtişamlı olmuşlar bu sefer :)

Bahar mı gelmiş ne?

Ben koskocaman bir denizim sen küçücük bir damla.

Görmüyorum, duymuyorum, umursamıyorum seni...

Bazen düşünüyorum, ormandaki az kullanılmış patikayı seçmişim gibi geliyor. Ama çoğu gün otobanda tek yönlü bir yolda hızla gidiyor gibiyim...

Bu eve taşındığımızda perdelerimiz salonun iki taraftaki camlarına yetmediğinden perde almamız gerekiyordu. Gerekiyordu da bir türlü birşey beğenemedim. Perde dediysem tül almak istiyordum gerçekte. Ama evimi de karartmasın istiyordum. Bir ara keşke bu kadar çok kumaş olmasaydı diye bile düşündüm. Yer gök seçenek dolu olunca iş daha da zorlaşıyor. Neyse iki ayın sonunda oturduğum yerden dışarının manzarasını görebildiğim bir tül modeli bulabildik.


Gerçi kısa yaptırmak üzere seçtiğimiz modeli uzun yaptırınca bu güzel işlemeler göz hizasına ulaşamadı ama yine de beğendim :)

Annemle yeşillik herşeye bayılırız. Geçen gün teyzem ona yaptığı pazıdan bahsedip tarifini verince biz de deneyelim dedik. Pazı, maydanoz, dereotu, yeşil soğanı ince doğrayıp un ,mısır unu ve tuzla karıştırarak yağlanmış tavaya döşedik , üzerine yumurta gezdirerek tavada arkalı önlü pişirdik. (Fasulye tavanın pazılı hali gibi birşey oldu, karadenizliler bilir :)  Hımm, fotoğrafa bakarken bile canım çekti, sanırım bir dilim kalmıştı, sabah kahvaltısı niyetine yiyeyim gidip.

BON APETİTE 

Not: Dün bir de Julie&Julia'yı izlemiştik de :)

Not2: Ay bir de bugün rejime başlıyordum ben ama bu hafif hafif :)