Sen de blogunda bize düşünecek ve yazacak şeyler üretiyorsun :)

hade canım sende...
ben şimdi bi iltifat ederim sana..aklını alırım senin...ne diyosun sen yaaaa..he tüm deterjan stoklarını tükettiğin doğru...ama o kadar...herkes sen gibi olsa..ben daha az sinir sahibi olurdum...

lütfen, kendine haksizlik etme, keske herkes senin gibi duyarli olabilse..sen iki tane yavruya annelik yapiyorsun bu yabana atilacak sey degil...sadece tüketim toplumunda yanlis görülüyor.hem anne olacaksin, hem hem calisacaksin, üretime(!) katkida bulunacaksin ve daha neler neler..biz kendi yaptiklarimizin dogruluguna inanalim yeterki..
sima...

handan,

lütfen maline bir göz atarmisin..

sima..

Tabii şimdi ben bunları yazdım diye tepki alıcam muhakkak. Eee ama madem herkes fikirlerini yazıyo bana da haktır 2 satır yazmak.
ben sana hakweriyorum, şöyle ki;
ortalamanın üstünde "nitelikli" bir işgücü sahibi olarak, üretime katkıda bulunmamak biraz lüks. Dünyaya da biraz haksızlık.

bilal,

sanirim bu düsünce anneligin vasifsizlik olarak görülmesinden kaynaklaniyor. kadin ille endüstriyel is gücüne katkida bulununcami adam yerine konuluyor??

pardon isim yazmamisim, ben sima...
unutmamak lazimki egitimli bir annenin yetistirdigi cocuk farkli bir birey olarak topluma katilacak..

herkes fakülte bitirirse çöpleri kim toplayacak?

Aslında, evde olduğum için tüketici olduğumu düşünerek yazmamıştım bu yazıyı arkadaşlar. Çalışırken de müfettişlik yaptığım için birşey üretmediğimi üretileni kontrol ettiğimi söylemiştim, sanırım arada kaynamış. Ben sadece özellikle boş zamanlarımda yaptığım şeylerin çoğunun üretileni tüketmek olduğuna değinmek istemiştim. Değinememişim, kaydırmışım konuyu anlaşılan.

Sİma'nın da dediği gibi evde durmak okulda aldığım bütün birikimlerin boşa harcanması demek olmuyor. Zaten benim işten ayrılma nedenim çocuklarımdı. Açıkçası büyük oğlum doğduktan sonra 1 sene daha çalıştım ama sabahın 7 sinde evden çıkıp gece 10 da eve gelirken onunla hiçbirşey paylaşamıyordum. Hayatta herkesin önem verdiği şeylerin derecesi var. Ben çocuklarımı başkaları büyütsün, başka insanlarla vakit geçirsin istemedim. Özellikle en çok ihtiyaçları olduğu zamanda. Ayrıca biraz bencilce de olabilir ama onların en tatlı anlarının keyfini çıkartmak çok güzel geldi. Ve bendeki tüm birikenleri onlara da birşekilde etkisi olduğunu düşünüyorum. En azından okuldan çıktıklarında evde onları dinlemeye , yaşadıklarıın paylaşmaya hazır anneleri bekliyor. Ben okuldayken bu keyfi yaşadığım için değerini çok iyi biliyorum.

Ha ha yazıdan uzun yorum oldu. Hepinize sevgiler.