Bugün

Aralık 01, 2005

Hep daha fazlasını aradık, hiç olmazsa arada durup soluklanarak bir fincan kahvenin, iki dost sohbetinin tadı çıkartsaydık. Günler gelip geçti , gözümüz hep ilerde. Orada sadece ölüm vardı oysa, yaşamak bugündü, anlayamadık.

Benzer yazılarım

4 Yorum yap

  1. ben bazen anlar gibi gibi oluyorumda ;bakıyorum sonra tekrar ..olmuyor be gülüm..
    zor yani birlikte yudumlanan bir fincan kahvenin bile değerini bilmek ... bende bilmiyorum sanırım....başkalarıda bilmiyor..
    ahhhh ahhhhh..he he..
    hem zaten biz senle kahvede içemedik karşılıklı..hep ben içtim..sen baktın oruç oruç...
    ne bitmez ütümüş bu ya..geçen ay yıkaya yıkaya bitiremediğin çamaşırları hala ütülüyor musun napıyosun?
    allahım allahım harcıyon kendini ütü sehpaları başında da söz dinlemiyor ki..yok illa temizlicek evi..kız ev aşındı temizlikten...
    not:çok günaydınnnnnnnnnnnnn..en bi günaydınlar senin olsun...

    YanıtlaSil
  2. kESİNLİKLE HAKLISIN. HEP YARIN İÇİN PLANLAR YAPIP YAŞANACAK GÜNLERİN ONLAR OLDUĞUNU HAYAL EDİYORUZ. VE GERİDE BIRAKTIĞIMIZ HER ANIN TADINI ALAMADAN YARINLARI BEKLİYORUZ. BELKİ DE HİÇ YARIN OLMAYACAK NE DERSİN???

    YanıtlaSil
  3. Çok doğru söylüyorsun arkadaşım herzaman ki gibi.Çok uzun zaman oldu karşılıklı oturup da birşeyler içmeyeli.Seni çok özledim.Ve de çok seviyorum.

    YanıtlaSil
  4. Neden olmasın Daisy, keyif de yapmazsak ne var bu dünyada yapacak başka?

    Evet Deniz, yarınlar garanti altında değil, elimizdekine bakalım biz.

    Emel, başarmışsın :) Ne güzel seni burada görmek. Ben de özledim karşılıklı oturup sohbet etmeyi seninle. Elbet bir yerlerde buluşuruz yine :)

    YanıtlaSil