Hikaye

Eylül 24, 2005

Başladım bir şekilde yolculuğa. Çocuklardı kimi zaman öğreten, kimi zaman bir kitap yol gösteren.Kayboldum arasında insanların. Dağıldım, topladım sonra parçaları bir bir. Keyiflerim oldu küçük küçük, oyunlarım. Bitirmek istedim zaman zaman. Zaman zaman yaşama sevinciyle doldum. Herşey sarmaş dolaştı içimde. Ama farkettim ki sevgi hepsini bastırıyordu.. Herşeyin anlamı oydu..

Benzer yazılarım

6 Yorum yap

  1. Sevgi herşeyin üstesinden gelir...
    Çok güzel olmuş...
    Keyifle okudum..

    YanıtlaSil
  2. Harikaaaa
    Hele sonu taM "12" den vurulmuş.
    Ellerine sağlık Handancığım.

    YanıtlaSil
  3. Teşekkür ederim kızlar.

    YanıtlaSil
  4. bende çok begendim harika olmuş yine link vermişsin:)) Allah daim etsin o'yu

    YanıtlaSil
  5. Bayıldım bu yazına. Sonundaki linki ise çok beğendim. Arkadanızdaki puzzle ise elbette gözümden kaçmadı. Eşinle çocuklarınla beraber nice böyle yazılar yazasın inşallah.

    YanıtlaSil
  6. Teşekkür ederim Nymphia, amiinn.

    Sana da teşekkür ederim Selen.

    Puzzle yapmayı çok severim, gözünden birşey kaçmıyor doğrusu :)

    YanıtlaSil