günaydın... çok güzel bir tecrübe paylaşımı olmuş. Biz de de aynı kız kitap kudu oğliş gidip karıştırıyoe ama uzun süre din lemiyor. o kadar ilgili değil. :))) belki bizim oğlana da sihirli değnek değer ve sizin oğliş gibi kitap kurdu olur.

günaydın
sen sahiden şahane bir annesin:)

Handan hem komik hem bilgilendirici harika bir yazi yazmissin.sonuna kadar katiliyorum.facebookta bir sayfa acsana ya.birikimlerin ve bu tarz deneyimlerini orda yazsan.

Neden olmasın Nihalcim, sen Bilgiç'in küçüklüğünü görseydin:-)

Havvacım elimden geleni yapıyorum işte:-)

Dur Mehtapcım, aklıma girme, ben burayı zor idare ediyorum:-)

Seninkiler en azından kitap kurdu olmuşlar Handancım, benimkiler ite kaka benim zorumla okuyorlar.. :( Bu kadar da okumayı seven anneden böyle çocuklar, şaşılacak şey yani... :'(

Sen geçenlerde yazdığım listeden bir seri seçsenize Selencim, belki hoşlarına giden macera çıkar:-) Hatta hep birlikte okuyun:-)

çok şiriin :)
iyi ve doğru rehber olmak çok önemlii :)
günaydın şeker :)

Ve çok zor:-) Günaydın Baharcım:-)

Bak simdi Handan'cim, bu güzel yazini okuyunca benim de anilarim depresti bu konuda. Hele bir anim vardir, bunu simdi burada mutlaka anlatmaliyim:)

Büyük oglum daha ufacikken, ona her aksam yataga yatirinca kitaplar okurdum, sevsin, alissin simdiden diye (bir de kendim cok sevdigimden, ona okurken en az onun kadar keyif alirdim...bak eger kendim icin okuyorduysam namerdim) :)

Aksam nöbete gittigim haftalarda ne yapardim biliyor musun? Gündüzden sesimi kasete cekerdim, kaldigimiz yerden devam ederdim yani ve aksam ise giderken walkman'e takar, kulakligi oglusun kafasina gecpi öyle dinletirdim. Yani ben gidince o yataginda yine benim sesimden kitabin devamini dinlemis olurdu:)

Gel zaman git zaman oglus büyüdü tabii, kendi okumayi söktü, kendisi okumaya basladi kitaplarini. Doksanlardaydi, ben o sira yeni cikmis olan "Sofinin dünyasi" ni okuyordum ve o yazarin tüm kitalarini. Cok sviyordum ilk kitabini ve ogluma dedim ki: Bak Erkan'cim, su an daha kücüksün bu kitap icin, ama eger 15-16 falan oldugunda bu Sofinin dünyasini mutlaka okumalisin, unutma olur mu? Eminim cok seveceksin sen de.

O sira c ilgilemedi tabii...bulu caginda bir ara hic arasi yoktu kitaplarla (e normal):)dedim eyvah, arasi iyice acildi birdaha okumaz.
Sonra 17 yasinda falandi galiba, yine okumaya basladi. Bir ara (ben bile unutmustum) bana dedi ki: Anne, hani sen bana birzaman bir kitap tavsiye etmistin, hangisiydi o?
Alaaaaah, bendeki sevinci bir görecektin tabii:) Hemen cikarip verdim, onu okudu. Sonra o yazarin baska kitabi var mi sende dedi, oooo olmaz mi ayip ettin, tükkan senin evladim dedim:)
Onlari da okudu ve sonra felsefe okumak istedi ve üniversitede bir dönem felsefe(de) okudu...o yazarin kitaplari sayesinde sevdi felsefeyi (benim gibi)

Iste böyle.... sayende yine aklima geldi bu hikaye ve duygulandim.
Hatirlattgin icin sagol canim.

(Yav amma da yorum yazdim he, bundan bir yaz cikardi be!):)

"Yaz" degil, "yazi" olacakti o tabii, pardon. Su klavyemden nasil zorum var bilmezsin, sürekli bazi tuslar takiliyor, basmiyor, sinir ediyor beni.

Henden çok canım sıkılıyor. Bi ara buluşup gezelim kızz. Seni özledim bea.

yerim ben kitap kurtlarını
any :)

yerim o yanakları :)))

Ayşecim Nihal bir yazı yazdı ben zamanda geri gittim, benim yazım sana ulaştı sen zamanda geri gittin, ne kitapmış:-)

Ah o kitabı sorduğu zaman ne büyük mutluluktur canım:-) Bakalım bizimkiler ne yapacaklar:-)

Daisy kız ben çıkamıyorum, sen gel:-) Bak yarın müsaitim, beklerim:-)

Any oğluşlar tam yemelik:-) Gerçi Metos biraz iskeletora döndü ama onu da kürdan yaparız artık. Ay ben bu muhabbete nasıl girdim şimdi:-)

Karamsarlığa kapılmadan onlara güvenmek. Çok önemli bir cümle Handan. Hep hatırlamaya çalışıyorum bunu. Bazen çok zor olsada.

Kesinlikle çok zor oluyor bazen Kadriye, anne olmak kolay değil zaten, değil mi :-)

ne güzel daisy gidip cay içiyor ben de istanbula gelince ben de iatreim o çaydan... saklamazsanız size iki olsun ...

Gel Nihalcim, ben sana demlerim taze taze:-) Çocuklar oyuncalara dalar, biz de balkon keyfi yaparız:-)