En Kolayı Üzülmek
Mayıs 22, 2014Haberleri seyretmiyor, gazeteleri okumuyorum ne zamandır. Sinirlerim alt üst oluyor.
Kimsenin yüzü kızarmıyor, umursamıyor..Haydi insanlıkları şüpheli, Allah'tan korkan da yok sanırım.
Bir şeyler yapmak, kendimce yardım etmek istiyorum ama ne yazık ki hiçbir yere güvenim kalmamış, yerine ulaşacak mı yardımım emin değilim.
Biraz önce internette araştırma yaptım, ölülerin ardından bol bol saygı duruşunda bulunulmuş, dua okutulmuş, hatıra ormanı yapılmış falan filan. O kadar göstermelik ve saçma geliyor ki bunlar bana. Yüzüme kara sürüp fotoğrafımı çekmek de, yürege dokunan fotoğrafları karikatür gibi paylaşmak da...
Ne yazık asıl yapılması gerekenlere çok uzağız. Bir şiir vardı, gazetede okumuştum yıllar önce ama kendisini bulamıyorum. Sanırım Mehmet Akif'indi. Sen kendini Allah, onu kul mu sanırsın diye bitiyordu. Çok etkilenmiştim. Hiçbir şey yapma yapma, Allah'ım koru, Allah'ım yardım et. Eeee, özel yardımcın herhal...
Neyse... Şurada toplu olarak kampanyaları duyurmuslar. Manevi evlat edinme projesi güzel gözüktü ama bilmiyorum ne derece başarılı olur. Hangi kuruluşa yardım göndermeli, ona da karar veremedim henüz.
Sizin yaptığınız ya da yapmayı düşündükleriniz neler?
Bir tarafım da bekle, daha sonra sular durulup, ortalıklarda kimse kalmadığında asıl bul bir şeyler diyor. Bilmiyorum..
9 Yorum yap
:(
YanıtlaSilBende nasıl bir şey yapmam gerektiğini bilemeyenlerdenim.
Aklına birşey gelirse banada söyle
Bence güvenmesek bile yardım etmemiz gerek. Çünkü bizim niyetimiz belli ona aracı olanlar ulaştırmazsa yerine vebali onların. Bana da evlat edinme fikri güzel geldi.
YanıtlaSilSöyleyerim Şebnem.
YanıtlaSilKadriye, tamam biz iyilik etmiş olabiliriz , niyetimiz belli ama mesele iyilik yapmak değil, mesele ihtiyacı olanların ellerine geçmesi...
Ne iç acısı bir durum değil mi.. güvenemiyoruz kimselere..
YanıtlaSilBazen biri geliyor kapıya, bir şey istiyor ya da satıyor. Geri çeviriyorum. Sonra düşünüyorum, yanlış mı ettim diye. Ya anlatılanlar gibi o kişi kapıma gelen bir Hızır falansa diye.. korkuyorum.
İnşaallah niyetiniz en güzel şekilde yerini bulur.
Sömürülmek, akılsız yerine koyulmak insanı sinirlendiriyor. Sağda solda rastladıklarıma iyi günümdeysem veriyorum bir şeyler, önemli olan benim niyetimdir diye. Ama bu gibi konularda asıl ihtiyacı olanlara ulaşmak çok önemli.
YanıtlaSilİnşallah gitmesi gereken yere ulaştırabiliriz ufak tefek de olsa yardımlarımızı Hayalperest, birilerinin yükü biraz hafifler, yüzü bir nebze gülümser..
ben de senin 2. yarın gibi herkesler bir elden ayaktan çekilip unutmaya başladığında yardım etmekten taraftarım , ayrıca bazılarını da dediğin gibi yapmacık buluyorum , evlat edinme değil ama (annesinden ayrılmasının istemem) , en azından bir çocuğa ya da birden fazla ,duruma göre her ay belli bir eğitim yardımı yapılması en güzeli gibi , ancak tabi ki birebir direkt olarak kişinin eline geçecek şekilde
YanıtlaSilany :)
Yok annesinden falan ayrılmıyor, manevi evlat edinme. Karşılıklı konuşup, ihtiyaçlarına yardım edebildiğin kadar yardım ediyorsun. Yanına almıyorsun yani Any.
YanıtlaSilHandan'ci, ne iyi etmissin bu yaziyi yazmakla. Ben buradan (Almanya'dan) nasil yardim yapilabilir, onu bile bilmiyordum, simdi inceledim de o sayfayi , buradan da yardimda bulunabiliyormusum, ban numarasi vermisler. Ama senin de degindigin su güven olayi geliyor hemen insanin aklina neyazik ki...ne aci... manevi evlat olayi benim de cok aklima yatti. Magdur olan bir cocugun bizzat ismini ve adresini bilsedik keske, direkt ona yardim edebilmek icin...dedigin gibi su an mutlaka yardimlar ulasir az cok, asil sonradan ilgilenmek lazim bence de. Iyi bir arastirmak lazim bu durumlari...du bakalim bizim TR'deki akrabalardan bir fikri olan var mi bu konuda biraz arastirmam lazim.
YanıtlaSilTesvik ettigin icin tesekkürler. Nekadar cok kisiye yardim ve destek giderse, okadar iyidir.
İşe yaradığına sevindim Ayşecim:-)
YanıtlaSil