Daha önce de söylemiştim arkadaşımın getirdiği bu çay bardağı boyutlarındaki kupa benim sihirli kupam:-)  Mutfak camının önünde duruyor hep ve ne zaman bir dal kopartmış olsam içine koyuyorum, o da orada kökleniyor:-)

Şu anda Daisy'nin çiçeği dikilmeyi bekliyor artık:-) ( Daisy huuu). Pembe olan da yine incecik bir sap olarak uzayıp duran rozet çiçeğinin tarafımdan kopartılan dalları. Henüz kök göremedim ama çiçek açtığına göre diğerinin yanına dikilme zamanı gelmiş :-)

Doğa o kadar güzel, o kadar mucizevi ki... Minicik bir daldan bile yeniden oluşturabiliyor kendini. Ve ben o minicik dala bakarken umutla dolabiliyorum yeniden...

Günaydın.

Kırılan dallarımızı yeniden köklendirdiğimiz bir güne açılsın sabahımız...