Aslı ebelemişti beni, arada kaynamasın, hemen yazayım...


Metehan'a ilk olarak 5 aylıkken kitap almıştım. O günden beri kitap bakmaya meraklıdır. Daha iki yaşındayken benimle birlikte ciddi ciddi kitap bakıyordu. 8 aylıkken arabaları sürerek oyun oynuyordu. (Ben de bütün çocuklar öyle oluyor zannediyordum) Markete giderken baktığımız araba plakalarından rakamları ve harfleri, yine aynı arabalaradan renkleri öğrendi. İki yaşında gökyüzüne bakıp da anne bak bu büyük ayı bu da küçük ayı dediğinde "tamam" dedim "artık benim verebileceğim birşey kalmadı" Ama fiziksel konularda aynı hızda gitmedi tabi. Bisiklete binmeyi geçen sene öğretebildik. Yapamayacağım endişesi ve komik duruma düşme korkusu yüzünden bu konulara pek ilgilenmedi .

Bilgehan daha yeni yeni kitap bakıyor. Anne baba demeden önce 20 ye kadar saymayı öğrendi , hatta yoldan geçen bir arçelik arabasına bakıp "arçelik" dediğinde de henüz "anne"yi duymamıştım. Açıkçası renkleri şekilleri ne zaman öğrendi bilmiyorum çünki ben onunla oyun oynamaya çalışıp anlatıp dururken benimle hiç ilgilenmiyordu. Babasının Chip dergilerine düşkündü sadece , onun da nasıl anlıyorsa Can'ın okumak istediği en son sayısını alıyordu ve asla diğerlerini kabul etmiyordu. Ender kitap baktığı zamanlarda birlikte bakmak için içinde neler olduğunu anlatmaya çalışıyordum ama bizimkisi kitabı kaptığı gibi gidiyordu yanımdan. Sanırım ilk ilgisini çeken oyuncaklar puzzle oldu. Şu anda da kinder surpriz oyuncağı yapıyor. Fiziksel olarak ise hiçbirşeye çekinmesi yok. Biraz olsaydı fena olmazdı diye düşünmüyor değilim :)

Fotoğraflar alâkasız oldu ama bulamadım bir türlü aradıklarımı, oturup şu dosyaları düzenlesem iyi olacak artık .