Ne tuhaf değil mi, her şey çok ucuz olsun istiyoruz. Berbat koşullarda çalıştırılan minicik çocuklara, hayatları pamuk ipliğine bağlılara, oksijen yerine zehir soluyanlara çıkıyor faturası bunun her zaman. Yine yoksulların cebinden yiyoruz, büyük başlara hiçbir şey dokunmuyor....

Ekonomi derslerinde Türkiye'nin en büyük ekonomik gücü ucuz insan gücü diye öğrenmiştik. Hiç aklımıza gelmedi ki o bizdik...

Bu ülkede ya kim vurduya gidiyoruz, kimin vurduğu apaçık ortadaysa da kader diyoruz...

Yaşayanlara kimsenin bir kıymet verdiği yok ama ölülerin peşinden üzülme konusunda pek becerikliyiz.

Çok kızgınım çok...