Kürşad'la ilk stad konserimize gittiğimizde Metehan'ın şimdiki halinden sadece bir yaş büyükmüş:-) Biz ilk stad konseri heyecanıyla sabahın ilk saatlerinde gidip kapının önünde oturmaya başlamıştık. O zamanlar ön kısımlar için iki misli fiyata bilet satmıyorlardı, ilk girip önlerde yerini kapıyor ve soluksuz kalana kadar orada duruyordun:-) Kürşad akşam okul çıkışı annemin yanına verdiği çantayla gelmişti. Derken çantayı orada boşaltıp annem ne göndermiş diye bakmak gafletinde bulunduk ve gün boyu kuyrukta kazandığımız karizma en son üç çift çorabın da düşmesiyle yerle bir oldu. Guns n roses konserine giden birilerini görürseniz sorun bak, hepsi hatırlar eminim:-)

Dün akşam, sırt çantamı alıp içine oğlanlara tişört koyacağım derken annem hemen bana güldü. Dur dedim, ben sadece tişört alıyorum, henüz çoraba kadar abartmadım. Ama o gün yağmur yağacak demişlerdi dedi . Oy, yerim onu ben:-)

Sırt çantamın içinde - ki ben konserlere genelde çanta bile almadan giderim ağırlık etmesin diye- burun damlası, zencefilli şeker, naneli sakız, ağrı kesici ve bol bol mendil vardı. Evden çıkmadan önce burnuma damla damlatıp vitamin hapımı içip bacağıma da bandajımı sarınca hazır oldum. Çantaya bakan görevliler bir de seken halime bakıp "Teyze ne işin var senin burada diyecekler" diye pek korktum:-) Bu manevi yıkımı nasıl düzeltirdim bilmem:-)

 Küçükçiftlikpark'ta oturacak duvar falan var diye rahattım ama önüne bilimum stand dikerek kapatmışlardı, ses sistemi ise tam anlamıyla berbattı- konser sırasında cep telefonuyla konuştum anlayın artık- dolayısıyla biraz daha önde ve ayakta surmak zorunda kaldım. Onbeş gün sonra ortopedistimle randevum var, adama diyeceğim ki:  Faik Bey ben konserlerde iki saat ayakta duramayacak yaşa mı geldim, bundan sonra saha içi bilet almayayım mı, bu ne yaaaa...

Derdimi anlar mı bilmem:-)


Kendime son bir not, bir daha konsere on altı yaş sınırı koyuyorlarsa dikkatli ol anacım, oğlanlar üstsüz kızları görünce arkadaki filmde bir an ne olduklarını şaşırdı:-) Neyse on saniyelik bu önemli aydınlanma anında yanlarında oldum en azından, ha ha ha:-)

Hep birlikte küfür de ederken dönüp bunu başka yerde söylerseniz ağzınıza acı biber sürerim şeklinde duruma el koydum :-)

Örnek anne:-)

Son olarak da Manowar'ın kendi sözleriyle bitireyim:-)

Bu grubu dinlediğim zaman duruşum dikleşiyor, adımlarım kuvvetlenip yaşama gücüm artıyor. Daha ne olsun ki:-)