Bir an gördüm zannettin. "Buldum" dedin bir an. Mutlu oldun buluşundan. Gurur duydun. Ve bıraktın bakmayı artık. Aramayı. Vazgeçtin hissetmekten, heyecandan. Sen vazgeçince, yok oldu ellerinin arasından bulduğun. Oysa hep ellerinde duracağını sanıyordun, senindi o, sen bulmuştun. O gitti uzaklara, duramazdı ki kıpırtısız, heyecansız, sen ise yerinde saydın.

Ve dostum, vakit geç olmadan aramaya başlamazsan yeniden, kıpırdamazsan. Hatta fırlamazsan yerinden, kaçacak yaşam avuçlarından...

12 Nisan 1993