Karşıki Ev

Ağustos 28, 2005

Canım manasızca sıkıldığı zamanlarda karşıki evin penceresinden bakarım kendi evimize. Bütün odalarında ışık yanan, içerden her daim çocuk sesleri yükselen, kapısının önünde boy boy bisikletler, ipte asılı rengarenk çamaşırlar olan, müziğin hiç susmadığı, babanın çocuklarla oynadığı, annenin onlar oyalanırken yazı yazdığı bir ev. Televizyonda seyretsek "Ah ne güzel" denilecek türden. Hoşuma gider birden.

Paylaş

Etiketler:
Handan

Benzer yazılarım

5 Yorum yap

  1. Murat Artan28 Ağustos 2005 12:42

    umarım hiç bir zaman sessizliğe bürünmez o ev.

    YanıtlaSil
  2. Adsız28 Ağustos 2005 15:04

    hani bazı sorular vardır, sizce aşk nedir, sizce hayat nedir ya da bana mutluluğun resmini çizebilir misin gibi.. bu tarz soruların hepsine bir cevap sanki burda yazılan..

    YanıtlaSil
  3. gul sen29 Ağustos 2005 01:04

    umarım daim olur mutluluğunuz.
    mtululukla ilgili güzel bir yazı
    http://blogcu.com/siyah/46065/

    YanıtlaSil
  4. Handan29 Ağustos 2005 03:54

    ivriz, umarım bürünmez. Daha da önemlisi umarım o seslere sağırlaşmam zamanla.

    krizalit kristalin, sanırım haklısın, farkına varmamıştım ama öyle olmuş.

    nympi@, teşekkür ederim.

    YanıtlaSil
  5. Adsız7 Aralık 2006 14:12

    best regards, nice info
    » »

    YanıtlaSil