Üzgün

Ağustos 15, 2005

Yok ben okumayacağım artık Buket UZUNER'in kitaplarını. Utanıyorum şu olduğu yerde sayan hayatımdan. Sırt çantamı alıp gitmek istiyorum. Bir şey yapmamaktan ne hayal kalmış ne umut. Boşlukta gezinmekteyim. Yok yok, okumayacağım artık, baştan çıkartıyor beni, üzülebilirim.

Benzer yazılarım

5 Yorum

  1. Bazı kitaplar bilinç altında yapmak istediklerimizi su yüzüne çıkartıyor ve beni de yapamadığım için üzebiliyor nitekim...
    Çok mu beklentilerimiz var hayattan acaba?

    YanıtlaSil
  2. Aslında sorun da tam orada galiba Ece, hayattan değil kendimizden beklentimiz olmalı. Hayat yolları sunar ama götürmez ki bir yere. Bizim kalkıp yola düşmemiz gerek.

    YanıtlaSil
  3. Hani UZUNER'in iki genç yazar adayı ile ilgili bir romanı vardı. Ben de onu okuyunca ne çok kıskanmıştım. Ne kadar derli toplu bir yazar demiştim kendi kendime. Sonra Umag'ın Yazma Seminerlerini öğrenince dünyam daha da değişti. Yazmak, içe düştü mü bir kez; dile, yazıya düşmek zorunda.

    www.umag.org.tr


    Blogum: Blogcu TuLuAt

    YanıtlaSil
  4. Haklısın sevgili Tuluat, geçen gün (9 ağustos) 029ur da Sait Faik'in bir yazısını görmüştüm, "Yazmasam deli olacaktım" diye bitiyordu. Bu kadar güzel anlatılır bu istek.

    YanıtlaSil
  5. Ben yazmıyorum ama delirium. Demek ki hem Sait hem de Faik doğru söylemiş.

    YanıtlaSil