Şartlanma

Ağustos 20, 2005

Zu ile telefon konuşmalarımız uzar durur.Konuşacak konumuz biter ama bir türlü hoşçakal faslı bitmez. Dolayısıyla en sonunda 1-2-3 diyerek kapatırız telefonu.

Bir gün dedik ki, neden kalıplaşmışız bu kadar, yani 1-2-3 de ne?. Birileri demiş öyle olmuş, biz kendi kafamıza göre yapalım, sıyrılalım basmakalıp şeylerden. Mesela 5-3-8 diyelim.

Tamam mı? Tamam.

Ve saydık:

"1-2-3 -5-3-8"

????!!!

Paylaş

Etiketler:
Handan

Benzer yazılarım

3 Yorum yap

  1. TuLûAt20 Ağustos 2005 22:53

    Bir insanın yabancılaşması, sıradanlaşması.. Eh bu kadar anlatılır. Bence örnek ve titipk bir anlatıma varmış.

    YanıtlaSil
  2. ...21 Ağustos 2005 00:31

    kopamamak ta güzel
    ... hoşçakal dememeli ...

    handancım işte buda yenii benden kalemimden..çiğdem .)ce

    YanıtlaSil
  3. Handan21 Ağustos 2005 00:55

    Sevgili Tuluat, ne yapsak sıyrılamıyoruz sıradanlaşmak daha doğrusu kalıplaşmaktan bir anda işte. Demek daha katetmek gereken çok yol var.

    Sevgili Çiğdem, bence de demeyelim hoşçakal.

    YanıtlaSil