Mutlu Son

Ağustos 15, 2005

Nasıl öleceğime karar verdim. 90 lı yaşlarımda, katıldığım keyifli bir aile toplantısının sonrasında, en sevdiğim koltuğumda oturmuş ayaklarımı uzatmış vaziyette dinlenirken dudaklarımda bir gülümseme ile uyuyakalacağım. Mutlu ve huzurlu.

9 Kasım 2004

Benzer yazılarım

4 Yorum

  1. Öyle deme Ufuk, ben inanırım insanın planlarının gerçekleşeceğine :)

    YanıtlaSil
  2. Böyle sözler söyleme ablacağım beni sınırlıyorsun. Ben 120li yaslarimda olmeyi planliyordum. Simdi sensiz 30+6 yil mi gecirecegim (Bilmeyenler için ablamla benim aramda 6 yaş vardır, ablam benden daha yaşlı yani,yani büyük olan o ben değilim:))
    Nasıl ölmek istediğime gelince. Çok büyük şekilde olacak bu kahramanca felan:P Ama acısız da olacak. Yani tik. Bitti. Oyle cok acili degil. Ama bir şaaşalı gözükecek ki sorma gitsin. 120 yaşında adam ama işte böyle diyecekler. İşte böyle. Aaah ah.

    YanıtlaSil
  3. Canım kardeşim, 30 u anladık da 6 sı ne oluyor. O benim sensiz geçirdiğim yıllar.Karıştırmayalım birbirine.
    Bilemiyorum, konsere falan gitmeye devam edeceksek, ben de 100'e yuvarlasam mı acaba tarihi.Son 20 seneyi de idare ediver artık. Annem senin yanına taşınır o zaman, iyice yalnız kalmasın ben yokken.
    Sevgilerimle.

    YanıtlaSil