Birisine taş atmışsın yine sen.
Ben öyle dostluklar istemiyorum,dost olmak kolay değil.
Günaydın ...

GÜNAYDINNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNNN
noldu yine Handan...biri bişeyler mi dedi yine?aman milletin işi gücü yok zaten...boşver kim ne dediyse...sen kitap çıkarda ...kapak olur ileri geri konuşanlara....konuşamazlar bir daha...senin yazdığın iki cümlelik yazının tek bi kelimesini yazsınlarda;ondan sonra laf söylesinler sana...herkes dengiyle uğraşsın...di mi kız handan?..ben evdeyim..belki akşama doğru kesintisiz bağlanırım ..ama dua et bağlanmayayım...hi hi..:))))

Gerçek dostluklar böyle kolay harcanmaz Handan...
Can Yücel'in sevdiğim bir şiiri dostlarla ilgiliDostları çok güzel tarif etmiş.

DOSTLAR IRMAK GİBİDİR

Dostlar ırmak gibidir
Kiminin suyu az, kiminin çok
Kiminde elleriniz ıslanır yalnızca
Kiminde ruhunuz yıkanır boydan boya
İnsanlar vardır; üstü nilüferlerle kaplı,
Bulanık bir göl gibi...
Ne kadar uğraşsanız görünmez dibi.
Uzaktan görünüşü çekici, aldatıcı
İçine daldığınızda ne kadar yanıltıcı....
Ne zaman ne geleceğini bilemezsiniz;
Sokulmaktan korkarsınız, güvenemezsiniz!
İnsanlar vardır; derin bir okyanus...
İlk anda ürkütür, korkutur sizi.
Derinliklerinde saklıdır gizi,
Daldıkça anlarsınız, daldıkça tanırsınız;
Yanında kendinizi içi boş sanırsınız.
İnsanlar vardır, coşkun bir akarsu...
Yaklaşmaya gelmez, alır sürükler.
Tutunacak yer göstermez beyaz köpükler!
Ne zaman nerede bırakacağı belli olmaz.
Bu tip insanla bir ömür dolmaz.
İnsanlar vardır; sakin akan bir dere...
İnsanı rahatlatır, huzur verir gönüllere.
Yanında olmak başlı başına bir mutluluk.
Sesinde, görüntüsünde tatlı bir durgunluk.
İnsanlar vardır; çeşit çeşit, tip tip.
Her biri başka bir karaktere sahip.
Görmeli, incelemeli, doğruyu bulmalı.
Her şeyden önemlisi insan, insan olmalı...
İnsanlar vardır; berrak, pırıl pırıl bir deniz.
Boşa gitmez ne kadar güvenseniz.
Dibini görürsünüz her şey meydanda.
Korkmadan dalarsınız, sizi sarar bir anda.
İçi dışı birdir çekinme ondan.
Her sözü içtendir, her davranışı candan...

Can Yücel

Günaydın kızlar :)

Yok valla kimseye taş falan atmadım, kimse beni kızdırmadı. Genel olarak düşünüyordum halimizi. İnsan ilişkilerini. Kafama takıldı öyle.

Gerçek dostluk değil zaten söylediğim, sadece elimizin altında bir sürü insan bulunca ne olduma döndük sanki. Ne bileyim, aman o olmazsa başkası var nasıl olsa gibi. Küçücük bir harekette siliyoruz, anlamaya açlışmıyoruz sanki.

Yoksa dostluk dediğin bambaşka birşeydir. Dost da öyle.

Nilüfer sağol şiir için bu arada. Gerçekten çok güzel anlatmış Can Yücel.

sanal olmanin dayanilmaz hafifligi olsa gerek...

o yüzden ben sadece anlik paylasimlara bakiyorum. paylastigim an güzelse yeterli benim icin...sima

Simacım haklısın anlık paylaşımlardayız.

Excellent, love it! »