Evde günlerdir pasaport yenileme fırtınası esip duruyordu. Can pek sever böyle işleri :D Bir de geçen sene Metehan'la başlarına gelenlerden sonra iyice gerilmiş adam. (Bakınız) 

Aslında pasaportun süresi nisanda doluyordu ama Can'ın Amerika vizesi alması gerekiyordu, bu da en az altı ay kalmış pasaport gerektirdiğinden pasaport yenilemeden vize baş vuramıyordu. Biz de ana oğul peşine takıldık zira hazır o giderken bizimki de aradan çıksın dedik, çünküm yeşil pasaportu o olmadan yenileyemiyoruz, illâ yanımızda olması lâzım. 

Bunlar genel konular ama tabi arka plan karışık. 

Bakınız bir önceki pasaport maceramıza. O zaman da nüfus cüzdanlarımızı yenilememiz gerekmişti. (Gülmek isteyenler buraya) 

Son altı aylık resim gerekyormuş, var mı resimlerimiz ile başladı benim adam. Heee, iki senedir biz ihtiyaç olursa diye altı ayda bir fotoğraf çektiriyorduk zaten dedim. Nese en azından saça boya beklemeye gerek yoktu, ben bizimkinin vıdı vıdıları başlamadan gidip ertesi gün yürüyüş yaparken çektirdim. Ben çektirdim de Bilgehan 'a tıraş oldurup o fotoğrafçıya gönderme işi meşakkatli iş. Oğluşum aman oğluşum baban dellenmelere başlamadan şu işi hallettirelim diyerek tıraş oldu ama tek başına gitmek istemiyormuş. Neyse babası da gitti (aslen son on senedir kilo almak dışında değişmediğinden bence çektirmese de olurdu)  ilk "ohhh bu kısımı atlattık" duygu selini yaşadım.

Derken randevu alıp eksikleri tamamlama moduna girdik. Randevu alacağız da yine prens veliahtlarının sınavına felan denk düşmesin diye programına bakması için bir gün uğraştım. Öğrenci belgesi de gerekmez mi. Söylene söylene e devletten alıp bana yolladı. Zira printera yollasa olmaz, oyun oynuyor, işi zor. Bir de hes kodu gerekmesin mi? Artık beyzademiz bağrınmaya başladı . Zira telefonunda yok kod. Yeniden e devlete girecek, incileri dökülecek. Neyse şifresini bahşetti, onu da çıkarttık. Allah için Can çok sabırlıydı da bir de kavga modu çekmedim.

Randevu alındı eksikler tamamlandı. Randevu günü oğlanın kalkma sorunsalı için üç gün önceden onu baymaya başladım. Zira bizimkinin uyku düzeni hepten saptığından günü gecesi karışık.

Bu arada Can da düzenli aralıklarla orada otopark bulamıycaz, neyle gitsek, taksi mi tutsak, karşıya geçip bir yerde bırakıp ordan mı taksi tutsak, veya şöyle mi yapsak (yani bi Zimbabve'den aktarma yapmadık alternatif planlarında) modunda. Ya dedim sen ki her bir yere gittiğimizde benim park yerim hazırdır derdin, noldu böyle?  Etrafta bir sürü park yeri var buluruz birinde yer.

Neyse Bilgiç gece yatmamış sabah keyfi yerinde ve ayaktaydı. Dokuz buçukta evden çıktık. Onda randevumuza bir saat kala oradaydık. Yakında bir park yeri bulup hemen park ettik. Binanın içinde açık avlu gibi bir yerde oturup saati bekledik. Randevuya yarım saat kala sıra numarası alınabiliyor, sıramızı aldık. Beş dakika sonra içeri girdik. Öğrenci belgesi ve bilimum ıvır zıvır istenmedi bile, ekranda gözükmüş. En uzun süren iş benim parmak izimi çıkartmaktı, okuyamadı makina bir türlü. Eliniz suda uzun zaman geçirmiş dedi görevli hanım, Allah Allah,  yoooo :D

Saat 10.50 de işler bitmişti. 

Kimse kimseye girmeden, benim yüreğimi tüketmeden, çok şükür bu işi de atlattık.

Günün geri kalanı tembellikle geçti. Bir de film izleyelim dedik ama Anne / Android isimli film ööğk moddaydı. Hiç izlemeyin bence.

Bir kaç gündür atma listesi yazmadım. Yoğun bir temizlikte bulunmamakla birlikte iki çanta çıkarttım.

Can'ın hababam alıp durduğu ama hiç kullandığını görmediğim polar boyunluklardan ikisi 

Bol miktarda kasket şapka

Metehan'a küçülen iki gömlek

Alınmış ama hiç giyilmemiş pantolon

Yine Can'ın giyilmeyen şortu eşofman altı falan.

Korona diye alıp hiç kullanmadığımız siperlikler

Pandeminin ilk günlerinden demlik poşet bulamayıp aldığım sallama poşet çaylar 

Can'ın kalemliğinde bulunan on küsür kalem, yeni kalem almasının siniriyle boşalttım kalemliği  

Karavana diye aldığım ama işime yaramayan kapı arkası organizer 

Başıma küçük gelen saç bantı.

İki tane eskimiş tek kişilik yatak çarşafı. 

Şu sıralar legoları nasıl taşıyacağımızı düşünmekteyiz. Bozacak mıyız, koruyacak mıyız. Hâlâ oğlanların odasına girmedim. Girersem nasıl çıkarım bilmiyorum :D

Bu kadar uzun yazıyı buraya kadar okuduysan valla bravo. Eğer istersen yorumlara yaz da sana bir puzzle göndereyim. İki tane yapıp bozduğum kutusunda duran yapbozum var. Pek sanmıyorum ama isteyen kişi ikiden fazla  olursa kura çekerim.

İyi geceler millet.