Durum:

Nisan sonunda pasaportlarının süresi dolacak olan ailemiz bir anda pasaporta başvurabilmek için nüfus cüzdanlarının da değişmesi gerektiğini fark eder.

Normalde başvuru için Metehan'ın on sekizini doldurmasını beklerlerken acele etmelerinin elzem olduğu ortaya çıkar.

Tabii ki nüfustan randevu almak pek zordur. Çocuklar, napalım, artık bir gün okula gitmeyeceklerdir.

Sonradan Jeton Düşme Durumu :

Handan: E Metehan Kanada'ya gitmeden çıkartmıştı zaten  nüfus cüzdanı, ona gerek yok ki.

Can: Olsun ona da çıkartalım.

Handan: Hayatım çocuğun cüzdanının süresi dolmamış, geçersiz de demiyorlar, şu koşturmacada gerek yok ona. Hem bak Bilgehan'ınkini de biz yaptırabiliyormuşuz. On beşi dolmadı daha.

Can: Olsun o da gelsin çıkarttıralım.

Handan: Ya biz çıkarttırabiliyormuşuz, neden gelsin?  Gidip çıkarttırırız işte.

Hazırlık Durumu:

Can: Fotoğraf çektirmelisin, çocuklar da çektirsinler. Hadi.

Handan: Randevuya on beş gün var, şimdi niye acele edelim, ben daha saçlarımı boyatacağım. Zaten yaşlı ve çirkin çıkıyorum bari az yaşlı ve çirkin çıkayım.
...

Can  (Fotoğrafçıdan telefon eder) :Ben çektirdim. Sizinkinin parasını da ödeyeyim mi? Gelin çektirin.

Handan: Allah Allah, öderiz biz çektirirken parasını, nerden çıkartıyorsun peşin vermeyi. Gerek yok
...

Can: Bak daha fotoğraf da çektirmedin. Çocuklar çektirdi bir sen kaldın.

Handan: Bir hafta var, çektireceğim bir gün.
..


Can: Saçlarını da boyattın, hâlâ fotoğraf çektireceksin, üç gün kaldı.

Handan: Cidden bayılacağım fotoğrafına da cüzdanına da. Çektirdim ya fotoğraf, söyledim sana da üstelik.

Can :Niye göstermiyorsun o zaman?

Handan: Hapishane kaçkını gibi olduğumdan tabii ki.

Bir Gece Önce Geceyarısı

Can :Yarın Bigehan gelsin bizimle,sorun olmasın sonra.

Handan uykusunun arasında: Gerek yook.

Can: Metehan'ın kimliğini de götürelim belki değiştiririz.

Handan hâlâ uyumaya çalışırken: O on beş yaşından küçük değil ki vermezler. Zaten ihtiyacı da yok. Zaten yarın okul gezisine gidecek kimliği ona lâzım.

Sonunda Son Durum:

Handan ve Can nüfus müdürlüğündeler, mucizevi bir şekilde bir randevusuna tam birde girmişlerdir.

Görevli hanım üç numaramız olduğunu görünce hepimizi alır.

Can'ın işlemi yapılır. Handan'ınki yapılır. Bilgehan'ınkinde Handan onun kimlik kartının el izini sonra çıkartmak gerekir mi diye sorar.

Görevli Hanım: Yeni kimlik çıkartırken el izi verir.

Handan: Tamam.

Can: Bak on sekizi dolduğunda gelip kendi yaptırır artık.

Handan: Hayatım on sekiz değil on beş yaş. Kaldı ki yenilemesi gerekmiyor.

Can: Martta dolacak ya pasaporta parmak izi sorunca

Handan: Ay Can o öteki oğlumuz,  onun kimliği var, pasaport başka , el izi de sormuyor. Dört kişilik düşünme sen artık, devrelerin yandı. Parayı öde yeter.

Görevli Hanım ve yan bankondaki kahkaha atmamak için zor durmaktadırlar: Siz beni güldürdünüz ya Allah da sizi güldürsün.

Handan: Allah hepimizi güldürsün.

Handan: İyi ki sadece iki çocuğumuz var mazallah daha çok olsaydı ne yapacaktın bilmem canım.

Görevli Hanımlar artık kahkahayı atmaya başlamış durumda Can'a bakarak: E parayı da görseydik artık, kıpırdamıyorsunuz bakıyorum.

Hahahahaha.

Son

:D :D :D

Bu konuşmalar birebir aynı olmayabilir, ama temel olarak bu şekilde gelişmişlerdir.

Kocam diye demiyorum bankayla veya devlet dairesiyle işimiz olunca bir anda bambaşka bir adam oluyor,dayanılır gibi değil :D

Neyse bir ay sonraki pasaport randevusuna kadar rahatız. Kimlikler gelir umarım hemen yoksa yandım ben yandım :D