Kesinlikle öyle. "Her şey güllük gülistanlık olunca insan kendini salıp bırakıyor." Bu yüzden hep bir hedefi olmalı insanın ve onun için uğraşmalı. Hedefe ulaşmasa da olur ama o hedef giden yolda öğrendikleri, denk geldikleri...her biri ayrı değer katıyor insana. Haliyle depresif olmasına da mani oluyor.

İşim çok diye şikayet ettiğimizde , rahmetli anneannem'' Allah işinizi bitirmesin'' derdi, ne doğru .

Küçük küçük zorlukları aşmanın bunu da hallettim beh diye kendi elini sıkmanın da bir zevki yok değil. Allah aşılamayacak dertten kederden esirgesin bizleri...