Evet .

Geçenlerde instagramda dolanıp duruyordu bu tarz bir video. 

Bazen kendimizi düşünelim kısmını abartıp kimseyi düşünmeyelime doğru hızla ilerlediğimizi hissediyorum. İlerliyoruz ilerlemesine de kimse hiç kimse için bir şey yapmazken sonra ne hakla bize bir şey yapılmıyor diye ağlıyoruz, orası muamma.

Anacım şimdi sen beni hiç aramayacaksın. Ne bileyim yılbaşında bir mesaj atmayacaksı . Nasılsın özledim diye telefon etmeyeceksin. Nasıl gidiyor hayat diye aklıma düştün sesini duymak istedim demeyeceksin. Eee, aramızda nasıl bir bağ oluşacak? Sonra da işin düştüğünde Handan diyeceksin. Heee. 

Bakın yıllarca görüşmediğim çok sevdiğim arkadaşlarım da olabilir. Onlarla öyle bir geçmişim vardır ki, tabii ki beni arayabilirler. Ama bu videolar onu vurgulamıyor.

Bu videolar Bilgehan'ın okuldaki arkadaşlarının bencillikleri gibi bir bencilliği vurguluyor. Bütün bir dönem boyunca hiç mesajlarına, selâmına doğru düzgün cevap vermeyip, sınav zamanı ders sormak için hiç utanmadan arayabiliyorlar artık. 

Hayat dengelerden ibarettir. Senin özgürlüğün benim sınırımı geçemez. 

Sen benimle sırf birşeyler istemek için muhabbet etme tabi ama muhabbet edesin yoksa da bişey isteme. 

Yalnızım diye de ağlama sonra. Zira bütün ilişkiler özen ister, çaba ister, biraz kendinden vermek ister. Kendinden verirken karşındaki sadece alıyorsa uzaklaşırsın. Ama kendinden vermeden birşey isteyip duruyorsan bu özgürlük değil münasebetsizliktir bebeğim .

Hoş buraya gelenlerin bu yazıya ihtiyacı yok ama olsun ,dedim de rahatladım :D