Sabah kalktığımda yağmur yağıyor mu diye bir umut pencereden dışarı baktım. Bir umut diyorum, o zaman yürüyüşe gitmemek için çok haklı bir bahanem olacak, ben de uykuma devam edecektim. Ama yağmıyordu. Kat kat giyinip dışarı attım kendimi.

Tam dönüş sırasında hafif çiseleyen yağmur iyice hızlandı. Parkta havuzdaki damlacıkları seyrettim keyifle.

Eve gelmek üzereyken hem yağmur yağıyor hem de nasıl olduysa kendine bir yer bulan güneş aydınlatıyordu etrafı.


Kesin buralarda bir yerlerde olmalı şimdi dedim. Bakındım, bulamadım. Derken arkamı döndüm apartmanın kapısına geldiğimde, işte karşımdaydı. O bir dakika bu güzelliği seyrederken iyi ki uyumamışım diye geçirdim içimden :)