Epey oluyor Can Akira Kurosawa'nın filmlerini topluca almıştı.  Yine epey oluyor,  yönetmenlerle ilgili bir film meydan okumasında bunları gözüme kestirmiştim. Ama bir türlü elim gitmemişti.


İki buçuk saate yakın çok güzel bir film izledim dün akşam.


Konusunu sevmiştim zaten. Belediyede Halkla İlişkiler Bölümü müdürü olarak etliye sütlüye karışmadan günlerini geçirirken bir yıldan az ömrü kaldığını öğrenen bir adamın hikâyesi.


Kendisini ve hayatını sorguluyor. Biriktirip durduğu parasını harcayarak yaşama hissini elde etmeye uğraşıyor bir gece. Sonra genç bir kızdaki yaşama sevincinin sebebini keşfetmeye çalışıyor.


En yakınlarından ne kadar uzak olduğunu fark ediyor. Hiçbirisine anlatamıyor derdini.


Sonunda bir kaç hafta boyunca gitmediği işine dönüyor. Aklında bir fikirle.


Bundan sonraki kısmı onun cenaze töreninde öğreniyoruz.

Kurosawa hem yaşamı sorgulamış, hem aileyi, hem kuşaklar arası farklılıkları sorgulamış hem Amerika etkisindeki Japonya'yı, ve aynı zamanda bürokrasinin bir yere varmayan çarklarını, birşeyler yapma zorluklarını sermiş ortaya. Bunca karışık şeyi birbirinin üzerine öyle güzel yedirmiş ki. İki buçuk saat nasıl geçti anlamıyorsunuz.

Şurada filmi uzun uzun anlatmışlar, merak edenler için.

Yılbaşı zamanında durup da düşünmek için güzel bir film.