Bugün postaneye gitmeyi nihayet başardım. Lütfen boş olsun dualarım kabul oldu da kartlarımı da kargolarımı da rahat rahat gönderdim. Kartlara inatla pul yapıştırmaya çalıştığım için adamlara ekstra iş çıkartıyorum. Zira pul fiyatı posta fiyatıyla aynı olmuyor hiç :(

Neyse üzerimden bir yük kalktı.

Şimdi ay başından beri yemekte  misafir ağırladığım zamanlar hariç hiç boşalmamış olan masamın üzerini simlerden kurtarayım. Yarına kadar :D



Yarın geleneksel ev süsleme günümüz. Yılın en uzun gecesinde yapılacak en keyifli iş. Üstelik son senelerde öğrendiğimiz bayramımızı da kutluyoruz o arada. NARDUGAN BAYRAMI. Türklerin güneşin yeniden doğuşunu kutladıkları doğan güneş bayramı. Muazzez İlmiye Çığ şurada anlatmış ,  merak edenler bakabilir.



Bakın ne demişim bir kaç sene önceki yazımda.


Dünya üzerinde kötülükler,haksızlıklar, üzüntüler hep var. Sıradan hayatlarımızda çaresizlikler,umutsuzluklar hep var.

Madalyonun diğer tarafının olduğunu, güzellikler, mucizeler ve iyiliklerin de bulunduğunu unutmayalım.

Çocuklarımıza geri dönüp baktıklarında içleri sımsıcak olarak hatırlayacakları bir çocukluk bırakmak için bütün karalara inat elimizdeki tüm renkleri kullanalım.

Zaten hayat bir varmış bir yokmuş. Gerisi o kadar boş ki.


Hâlâ aynı şekilde düşünüyorum. 20 ve 17 yaşlarındaki iki delikanlımla yarın cingılbels şarkıları eşliğinde süsleme yaparken içim sıcacık olacak. Bir sene daha bu güzelliği yaşayabildiğim için şükredeceğim.


Nerede olursan ol, ne yaparsan yap, kaç paran kaç evin kaç araban bulunursa bulunsun, hep eksiklik hissedeceksin. Hayat eksik bir şey çünkü. Onun için nerede olursan ol ,  anın tadını çıkartmaya bak. Yapabileceğinin en iyisi bu.

Not: Eski yılbaşılardan kalma fotoğraflara kısa animasyon filmler sakladım, tıklayıp alınız :)