Lütfi Kırdar'daki Hediye Fuarı'na gittik
Geçen sene neredeyse tamamı yöresel salça, tahin, pekmez vs doluydu,neyse bu sene güzel hediyelik objeler de gördüm.  Tavsiye ederim. El emeği göz nuru yapılmış şeylerden alarak hem hediye alış verişi yapabilirsiniz hem de bu yaratıcı insanlara faydalı olursunuz.

Ha harika fıstık, fındık, salça, tarhana felan da bulabilirsiniz benden söylemesi :)

Çıkışta önce Nişantaşı'nda birşeyler yedik. Oradan yürüyerek Beşiktaş'a indik.


İnerken bu keyifli kitap kafeye de uğrayıp saatlerimizi geçirmiş olabiliriz.

Yerin adı Minoa, önümüzdeki pastanın garsona beş kere sorup anlamadığım ve en sonunda çıkarken yazdırdığım ismi de aranga marang :D Eh anlamamam da normalmiş,  di mi :)


Akaretler ilk gençliğimin geçtiği yerler. Şu yokuştan yedi sene geçtim. Bu binalar o zamanlar terk edilmiş,  köhne yerlerdi, yapılıp biz öğrencilere verilmesini hayal ederdik :) Sanırım öğrencilik yıllarımdan beri İstanbul'da beni mutlu eden ender gelişmelerden biri onların restore edilmesidir :)


Beşiktaş Barbaros Anıtı'nın önü ışıl ışıldı. Burada da az oturup vapur gelmesini beklememişizdir.

Sıkıldığımızda herkes yerdeki bir çer çöpü seçerdi, hangimizinkine daha az tekme atılacak yarışması yapardık. Hahaha, iyi ki cep telefonumuz falan yokmuş o zamanlar. Bir gençliğimizi reel yaşadık.


Bugün de ortaokul arkadaşlarımla buluştuktan sonra cumartesi gecesi de üniversite arkadaşlarımla partim var.

Şu dünyada arkadaştan yana benim kadar şanslı fazla kimse yoktur diye düşünüyorum :) Çok şükür.

Ah az kalsın unutuyordum, bunlar da aldıklarım. Kulağımdaki küpeyi de arkadaşım aldı bana :)