Sıradan bir cumartesi sabahı...

Çocuklar hafta sonu demeden saat yedide ayaktalardı, kahvaltılarını yaptılar, bilgisayar oynuyorlar. Birazdan Metos, bir saat sonra da Bilgiç gidecek dersine.

Can uyuyabileceği son ana kadar yatıyor.

Ben kahvaltımı yaptım çay keyfindeyim.

Hava soğuk. Zaten çok sıcaktı bir kaç gündür bekliyordum bunu. Gece sabaha karşı kar yağmış ama görmedim ben, şu an yağmurlu.

Mutfak dağınık. Salon masası bilet koleksiyonu zamazingoları ile dolu. Kapısının camı kırık çocuk odasında transformerslardan adım atacak yer yok.

Herşey sıradan, yani.

Ne güzel.

Bu yaştan sonra sıradışı bir şey olması pek hayırlı olmuyor zaten, ben memnunum böyle sıradan sıradan :)

Günaydın herkese.