Dün sıkılıp durmuşum.Kızdım kendime.

Bu sabah abuk subuk düşüncelere dalmak yok diye kendime öğüt vererek uyandım. Ne zaman tembellik modunda olsam peşinden bunalım modu geliyor.

Hava kapalı olsa da senin havan yerinde olsun diyerek kalktım, kalkar kalkmaz ayağımı yatağa çarpmamı bile göz ardı ettim.

Oğluşlara (Ay oğluşluk halleri mi kaldı koca danaların, alışkanlık işte:) patates kızartmalı sandviç yaptım okulları için. Metos sonra çıkacaktı, gitarını sırtına takan Bilgiç'le yola koyulduk.

Onu bıraktıktan sonra minübüste müzik dinleyip aheste aheste yürüdüm eve. Anneme uğrayıp gazetesini verdim. Geçti geçti dedim, grip olmuş. Markete girdim alışveriş yaptım. Eve döner dönmez çayın altını açtım.

Şimdi gidip çayımı alacağım. Belki balkonda belki cam kenarında sessizliğin tadını çıkartacağım.

Peşinden evimle ilgileneceğim, uf puf diye değil keyifle yapacağım bunu. Evimi seviyorum. Sağda solda oğlanların bıraktıklarına sinirlenmeden gülümseyerek toplayacağım. Ne kadar daha benimle olacaklar ki?

Internetten Pentagram şarkılarını indireceğim bir ara, cümbür cemaat konserine gitmeden dinlemek için.

Yeni yapboza başlayacağım.

Aldığım karamsar hikâyeli kitaplara ara verip çocukların maceradan maceraya koşan heyecanlı kitaplarına dalacaģım biraz.

Bu benim hayatım.

Sıkılmaktan sıkıldım, biraz keyif yapayım :)

Ooo siz hâlâ uyuyor musunuz yoksa?

Günaydın :-D

Tatlı bir haftasonuna açılsın sabahımız...