Öyle çabuk geçiyor ki günler
Hele sen de bir bak hayatına.
Daha dün doğmuşuz sanki
Yeni okula başlamışız
Yeni sevmişiz

Öyle çabuk geçiyor ki günler
Hele sen de bir bak hayatına
Yarın bitecek sanki her şey
Yarın ölecek gibiyiz.

Daha doymamışız yaşamasına
Günlerimiz dün bir, bugün iki
Sakın bir şey bırakma yarına
Yarın yok ki.

Özdemir Asaf

Yakın plân derken aklıma bu şiir geldi. Çok da severim.


Düşündüm okurken. Bugünlerde her şeyi sonraya bırakıyoruz malum. Saçlarımın dibindeki beyazlar sonraya kaldı boyatmak için. Tatiller sonraya kaldı. Festivaller, konserler sonraya kaldı. Maçlar, olimpiyatlar. Annemle oturup birlikte yemek yemek bile sonraya kaldı.


Ama isyanlarda değilim.


Gündoğumları sonraya kalmadı. Günbatımlarının gözalıcı renkleri de. Kitaplarım,  müziklerim, filmlerim sonraya kalmadı. Lezzetli yemeklerim de.


Yüzyüze görüşemesem de sohbetlerim yarına kalmadı. İçimde kalmadı sevgi sözcüklerim. Kuş sesleri, çiçekler, ağaçlar da yarına kalmadılar.


Bahar yarına kalmadı. Gördüğüm kadarıyla yaz da kalmadı, sımsıcak sarmaya başladı.


Sözlerim yarına kalmadı, yazılarım da. Fotoğraflarım kalmadı yarına, bir küçücük balkonda bile sabah akşam bir sürü kare yakaladım.


Sevmeklerim yarına kalmadı. Bütün felâket tellalcılarına inat umudum da yarına kalmadı. Aynada kendime gülümsemem, sevgilime sarılmam, çocuklarımı hayran hayran izlemem de.

Çok şükür. Pek bir şey bırakmamışım yarına. Şu dünya üzeride yapabileceğim ne varsa yapmışım işte. Gerisi Allah kerim.


Not: Fotoğraflarda şarkı gizli, tıklayıp almayı unutmayın.