Sevgili Leylak Dalı "Bıktım pandemiden, gün saymaktan, yeni normalden, eski anormalden, maskeden, bulaştan, mesafeden, turkuaz renki ölüm-dirim tablolarından. her gün aynı şeyleri yapıp yazacak birşey bulamamaktan diyor ve belki ortalık biraz canlanır diye bir mim uyduruyorum. En sevdiğim şeyi konu ediyorum, kitaplar ve kitaplıklar, katılmak arzu eden yorum bıraksın ve sayfasında paylaşsın.  "  demiş.  Tam ruh halimi söylemiş. Bana da kitaplarla haşır neşir olmak iyi geliyor bu günlerde.  Soruları cevaplamak da keyifli oldu.

İlk kitaplığımı iki sene önce aldım :) Evlenene kadar kitaplığa ihtiyacım olmadı, annemle babamın kitapları elimin altındaydı. Ne büyük zenginlikmiş, şimdi şimdi anlıyorum. İzmir'de kocaman gömme dolaplar vardı raflı, kendime ait kitapları oraya dizdim. Klasikler satın aldım (Elimin altında olmayınca artık :) Yalova'da vitrin raflarına yayılmaya başladım. İstanbul'a geldiğimizden beri hem çocuklar büyüdüğüden kendime ayıracak vakit daha çok ortaya çıkınca, hem de blog arkadaşlarım sayesinde yazarlar konusunda kısır döngüden kurtulup bir sürü kitabı merak etmeye başlayınca kitap sayım arttı. Önce çocuklara kitaplık aldık. Ben bir gömme dolap bulup ona yayılmaya başladım. En sonunda salonun bir duvarına diğer mobilyalarla kesinlikle uyumsuz ama bana harika gözüken bu dolabı aldık. Ben aldığım bütün kitapları tutmuyorum, okullara, kütüphanelere bağışlıyorum o yüzden şimdilik idare ediyor. Bir de anneme yakın oturuyorum, onun kitapları da elimin altında :D
Bu konuda asıl cevherler annemde. Benim en kitaplığımda sekiz yaşımdayken babamı ziyarete gelen yazarının birini imzaladığı üç kitap varmış. En eskisi 1972 baskısı.

Geçen gün internetten market alış verişi yaparken indirimde görüp almış olabilirim :D
Geçenlerde fark ettim, Üvercinka. Seneler önce arkadaşımdan almışım, sonra hepsini iade etmiştim ama bu arada kalmış. Ona mesaj attım bak bende kalmış, geldiğinde veririm diye, o da : Sende kalsın, bir ömür sende kalmış, evinden ayıramam onu artık demiş :)
Hahaha daha geçen gün instagrama yazmıştım şu kitabı :
En yakın arkadaşıma vermiştim, öyle yoğun ki senelerdir okuyamadı. Gidip kendime yeniden aldım. Şimdi mesajı almış, kitabı çıkartmış yeniden, okur artık. (Bak, kim olduğunu biliyor olan, ben değil, evren sana mesaj gönderiyor, oku artık şunu :D)