Sabahın altı buçuğunda kalktım. Dün akşamdan hazırladığım böreği fırına attım. Çayı demledim.

Yürüyüşe çıkmak için bir türlü ayılamayan bünyem gezicem diye nasıl dinç, zımba gibi :)

Yani o arada geceden kalan tencereleri bile sürtüp kaldırdım :)

Kapalı,  yağdı yağacak bir hava vardı . Hiç umursamadım. Çıktık evden. Fenerbahçe Parkı'na gitmeye karar verdik.

Bir iki yürüyüş yapan dışında kimsecikler yoktu henüz. Deniz kıyısında bir masa bulduk. Oturma yerlerine kilim serdim. Masaya amerikan servis koydum. Hiçbir yerle, hiç kimseyle temas etmedik böylece.

Çayımız, böreğimiz bir de zeytinimiz vardı,  o kadar. Deniz sesi, iyot kokusu, kuş cıvıltısı ile birlikte.

Bir saat kadar keyif yaptıktan sonra parkta küçük bir tur atıp döndük.

Biz arabamıza bindik yağmur başladı. Ballıyımdır azıcık :)

Doksanlarda bu parkta az dolaşmamışızdır Can'la. Nostaljik takıldık. O zaman sizi de o yıllara döndüreyim. Tıklayın istediğiniz fotoğrafa alın şarkınızı.