Sabahları sekiz gibi uyanıyorum. Yatakta dönüp durmaktan sıkıldığım için kalkıp salona geçiyorum. Biraz internette gezinip mutfağa yöneliyorum. Kesin akşamdan bulaşıklar oluyor. Onları toparlayıp çay demliyorum. Sonra Bilgiç'i uyandırma faslı geliyor . Geçen hafta bu kısım tam bir gerilim filmi modundaydı neyse pazar günü konuşmaya çalışmam biraz işe yaramış mı ne,  dilimi ısırayım bu hafta idare ediyoruz.

Sonra spor varsa spor yapıyorum. Yoksa kendi kendime yapmıyorum ne yazık ki :( Kahvaltı ediyorum. Alış veriş gelecekse tezgâhı boşaltıp yer açıyorum.

Alış verişi saat 11.00 den sonraki saate istemeye başladım, sabah erken olunca eksikler daha çok oluyor.

Gelen öteberileri yerleştirmek (havalar ısındı, buzdolabına girecek olanları uzun bekletemiyorum balkonda) saatler alıyor.

O ara Metos'un dersi varsa o kalkıyor. Yoksa saat on iki civarında kahvaltı hazırlayıp uyuyan kim varsa kaldırıyorum.

Sonrasında Can'la balkonda çay keyfi.  Sonrasında kitabımı telefonumu kapıp yatak odasına kaçıyorum bir müddet. Hâlâ sırt ağrım geçmediğinden yoruluyorum hemen zira, keyfim yok hiç.

İşte dün biraz okuyup biraz uyukladığım bir öğleden sonra yatak odasından yemek hazırlamalıyım isteksizliği ile dışarı çıkarken Bugün Aslında Dündü filminde olduğu gibi hep aynı günü yaşadığımı fark  ettim. Epeydir yaptığımız hiçbir şey de yok evde. Mutfağa gireceğim,  yemeğe oturacağız. Bulaşıklar falan. Balkonda on beş dakikalık çay çekirdek molaları. Çocuklar bilgisayarda,  Can bilgisayarı kurup çökertip bilimum elektronik alete sinirlenirken çok önemli iş yaparmış havalarında, ben bir o kitap bir bu kitap biraz mantık bulmacaları çözme peşinde. Arada you tube dan küçük ev videoları. İnternetten maket alış verişi.

Akşam Kürşad'ın annemle beni görüntülü araması.

İstiklâl Marşı ve kapanış :D

Neyse, buna da şükür. En azından güzel bir yerde takılmış plâk :D