İstanbul'da haftasonu sabahın ilk saatlerinde dışarı çıkmak en güzel seçenek. Hem hava serin hem etraf sakin oluyor.

Biz de arkadaşlarımızla buluşup kahvaltı yaptıktan sonra sokaklarda dolaştık.  Deniz havası çektik içimize. Eski evleri hayran hayran izledik. Ve tabii ki bol bol fotoğraf çektim :)

Haydi gelin sizi de gezdireyim .

Hiç bir avm sokakların güzelliğine ulaşamaz :)


Her köşede bir kedi :)


Evlere ne demeli.


Bu diziyi hatırlayanlar. Ah ne masum ne güzel bir diziydi.


Karşıdaki gökdelenleri görmezden gelmeye çalışıyoruz.


Kahvaltı mekanımız da burası. Kuzguncuk Çınaraltı Cafe. Biz içeride durduk, ama bankların oraya sehpalar getirtip denize karşı kahvaltı yapmanız da mümkün. Can Yücel ile bütünleşmiş bu kafe. Duvarlar onunla doluydu :)


Daha çok kedi :)


Bu kitap kafe harika dostum . Şimdi önünden geçiyoruz ama en sonunda gelip oturacağız önünde.


Kırmızı bisikletin güzelliği.


Boğazdan geçen yelkenli ne nazlı.


Çarkıfelek.


Birsen benim üniversite arkadaşım. O 16 ben 17 yaşımdaydım tanıştığımızda. Bilgehan'la yaşıtmış yani :D


Yukarıdaki fotoğrafta karanlıkta kalmış , ben kedi seviyordum orada. Metehan durur mu tabi :)



Ve sevgili babam. Hanımelleri ondan bana hediyedir her zaman.






Deep hatırlattı,  bunu anlatmayı unutmuşum . Burası Kuzguncuk bostanı. Her sene mahalleden isteyenler  buraya isim yazdırıyorlarmış, yapılan çekilişte çıkanlar bu bostandaki küçük bahçelerden birisini bir yıl kira ödemen ekip biçiyormuş. Harika değil mi ?





Veee, bir gün benim de evim olursa böyle köşe istiyorum. Lütfen lütfen lütfen :)

Şimdiii, yetmiş kilo domates kavanozlamış bünyemin gidip mutfağın yerlerini silmesi gerekiyor. Kakılmış moduna dönüş tonton :)