Okul zamanı geldi.

Delikanlıların ikisinin de okulları yeni olduğundan sabah plânlamamız yeniden yapılacak.

Metehan'ın ders programı henüz kesinleşmedi. Çoğu dersi seçmeli olduğu için bayağı uğraştı birbirine çakışmayanları bulmaya.

Bilgehan'ın okuldaki üçüncü senesinde okulu üçüncü kampüse taşındı. İlk sene eve kırk dakika mesafedeydi. Hatta oğlum trafikle birlikte günde üç saatin yolda geçecek başka okul seçsen daha iyi olmaz mı demiştik. Bir sene günde beş bölüm anime izledi yollarda.

Geçen sene yirmi dakika mesafeye taşındılar. Tabi servis evden bir saat önce alıyordu. En azından tek otobüsle okuluna gidildiğinden haftasonları etkinliklere kendisi gitti.

Bu sene yürüyerek yarım saat mesafeye geldi. Servis kullanmak istemedi. Her sene servis kavgalarından daralmış bünyeye nasıl iyi geldi bilemezsiniz.  Eğer çocuğunuz güncel çıstak müzik dinlemiyorsa ciddi sorunlar yaşayabiliyor serviste. Kullanmak istemedi de  minibüs yolun yarısına gidiyor. Bizimki sabahları zombi gibi oluyor. Aklım kalacak diye düşünüyordum ki "Ben neden onunla yürümüyorum ki? "dedim.

Sabahları onları yolcu ettikten sonra zaten yürüyüşe gidiyordum.  Şimdi oğluşla okuluna yürüyeceğim. Hem bu arada bol bol sohbet ederiz. Okul yolu sohbetleri her zaman keyifli olmuştur . Ve sabah konuşmaları eminim onu çok mutlu edecek. Her zaman anlatacak milyon şeyi var zira.

Çocuklar büyüseler de bize hâlâ ihtiyaçları var. Özellikle ergenlikte yanlarında olmamıza , onları dinlememize, gözlerinde büyüttüklerini onları küçümsemeden önlerine sermemize hâlâ ihtiyaçları var. Hayallerden, kitaplardan, filmlerden, şarkılardan sohbet etmeye ihtiyaçları var. Dersini yap, sınav nasıl geçti, odanı topla, düzgün otur, duş al , düzgün konuşların haricinde sözler duymaya, birlikte gülmeye,  birlikte planlamaya,  birlikte izlemeye,  dinlemeye ihtiyaçları var.

Küçüklüklerindeki gibi bizim yönlendirmemizden çok onların yönlendirdikleri konularla ilgilenmemiz, dinlememiz, anlamaya çalışmamız, sürekli öğüt vermeden yaptıkları güzel şeyleri takdir etmemiz, unuttuklarını hatırlatmamız, bol bol kucaklamamız, düşmelerine, çuvallamalarına izin vermemiz, ve o anlarda yeniden kalkmaları için yanlarında olmamız gerekiyor.

Gençlerle birlikteyken büyüklüğümüzü hatırlatıp durmak yerine gençliğimizi anımsayalım.