Eşinden boşanmış olan Sybille, ergen yaşlardaki oğlu Samuel’in üzerine titremektedir. Onun hayatta anlamsız veya şiddet dolu bir yön seçmeyeceğinden emin olmak ister. Son çare, oğlunu da alıp Kırgızistan’a gitmeye karar verir. Ana-oğul ve iki at, tehlikeli olduğu kadar tatminkâr, muhteşem olduğu kadar sert doğasıyla göz alıcı Kırgızistan steplerinde duygusal bir aile Western’indeymişçesine yollara düşer.



Bazen bu film açıklamalarını yazan insanlar acaba filmi izlemiyorlar mı diye düşünüyorum . Oğlunun üzerine titreyen Sybille , ergen oğlu falan entrresan tanımlar olmuş.

Filme ailece bilet aldım. Anneli oğullu , atlı maceralı olunca sevebiliriz diye düşünmüştüm. Bir arkadaşım da geldi eşiyle. Altı kişi cümbür cemaat gittik :)

Oğluşların epeydir fikir birliğine vardığı yegâne şey herhalde filmi sevmemek oldu :D

Bir buçuk saatlik film yarım saate sığabilecek konuya sahip olunca holivudcu çocuklarım sıkıldılar tabi .

Bana gelirsek, görüntüleri sevdim, gittikleri uçsuz bucaksız stepleri sevdim. Ana oğul didişmeleri çok tanıdıktı. Başlarından geçen olaylar pek inandırıcı değildi gerçi. Yollar tekin değil dedikleri yerde üç kişi bizimkileri sıkıştırıp rahatsız ettiler bir kere, oğlan silahla havaya bir kere ateş edince kaçtılar pır diye. Sayı üstünlükleri vardı ? Koskoca geniş arazide bir su birikintisine girip bataklığa saplanıyorlardı neredeyse. E niye o suya girdin ki sen. Ne bileyim , kertenkele var diye annesiyle aynı çadıra girdi oğlan. Eeee, noldu şimdi ?

Anlayacağınız film beklediğim duyguyu yakalatmadı bana. Sanki senaryoculuk okulu öğrencisi biri ilk senesinde dönem ödevi yapmış da bütün unsurları yanyana ekleyip filme çevirmiş gibi. Sanırım Kırgızistan reklâmı yapmak istemişler. Atlı bir turizm var orada sanırım, zira filme gelen arkadaşım birisinin tam da bu yolculuğa çıkmayı plânladığını söyledi.

Evet . İkinci filmim de fıs çıktı biraz. Ama uzun uzun manzaralara bakıp, biraz açık hava almak istiyorum hissini yaşamak için güzeldi.