Günlerdir doğumgünü ile yatıp doğumgünü ile kalkmaktayız. Araya bayram, hasta ziyareti, başka doğumgünü partisi falan da girince iyice dağıldım.

Üç gündür ütü masası salonun ortasında ha yapacağım diye duruyor.

Çok uykum var ama uykusuzluktan değil aylık sendrom. Kadın olmak da zor azizim.

Sanırım Ramazan'a kadar pek boş günüm yok. Hatta öyle karışmış haldeyim ki şu an bir şey daha vardı, neydi o diye düşünmekteyim.

26'sı arkadaş doğumgünü,  28'i parti doğumgünü, 1 mayıs piknik günü, 2 si okulda son buluşma günü -fakültemin binasını yıkacaklarmış :( -, bunları hatırlıyorum , o arada bilmediğim bir gün Metahan'ın dans gösterisi var, gerisi bulanık, güya bir gün adaya gidecektim , bebek ziyaretine Yalova'ya gidecektim.

Derin nefes al Handan ....

Neyse ben bayram çocukları fotoğrafları koyup gideyim, durup düşünecek vaktim bile yok sanırım.

Yemek yedikten sonra cüzdanını almadığını fark eden Can Metehan'a sen öde dedi, bayramda onu baba koltuğuna oturtmuş olduk böylece :) Hehehe napalım hep makam koltuklarına oturulmaz ya :D


Hadi size eski günlerdeki gibi oyuncak alayım dedikten sonra gözleri parlayan iki kocabebe, eve döner dönmez legolarına gömüldüler :) Metehan çocuk olmanın baba olmaktan daha güzel olduğuna karar verdi :)


Canım anneme de indirime girmiş yapbozlar arasında kararsız kalınca ikisini birden aldık.

Ve içimize bol bayram havası çekip geldik.