en sevdiğimmiydi bilmiyorum, ama sen böyle yazınca ilk o aklıma geldi: Tül perde :D

Perdenin eteğini başıma koyar, onu duvak diye düşünür mutlu olurdum gelin oldum diye.

pek hatırlamıyorum,aklıma gelen bir arabam var ki,hala sağlam duruyor,annem artık misafir çocuklarına veriyor onu:)

Tünaydın hatta iyi akşamlar
sen şimdi akşamüzeri çayını içiyorsundur bahçende.

Oh yanına bir de gevrek.

Neyse oyuncak deyince aklıma erkek çocuklarının oynadığı legolar geliyor, en çok da kuzanimle kovboy kasabasını oynardık.

Çok zorlarsam kız oyuncağı olarak şu barbie ler veya kağıttan olanları gelir aklıma, onlara elbise çizer keserdim.

Aaaa şimdi hatırladım, evdeki sıvı herşeyi bir şişeye boşaltım buzdolabına koyar, ve bir gün bir şey keşfedeceğimin hayali ile kendimi bilimadamı zannederdim.

Anlattıkça dökülüyorum, sokakta ip atlamayı severdim, eteklerimi döndürerek.

Borsa idi adı. Simdiki adı nedir bilemiyorum. Hani ev satın alıp otel kuruyordun falan. İlahi Handan. Nerden geliyor boyle seyler aklına...

İyi akşamlar Handan:)) Sabah günaydına yetişemedim. Anca ebe-sobe koydum gittim:))

Hımm oyuncak demek. Eserelin oyunda güzelmiş. Bizde pek oynardık. Bizde miras vardı birde hehe. Brn galiba en çok bababmın dışardan getirdiği ve annemin bozulacak diye oynatmadığı sarı saçlı bebeği söyleyeceğim. Çok tatlıydı. Şimdi Didoş oynuyor seve seve:))

Handan yaa:(( Bu klavye hep yazdıklarımı yanlış yazıyor. Bi el atsana sen anlarsın bunların dilinden...

Çocukluğum çok gerilerde kaldı ama hatırladığım renk renk küçük mika gibi bir maddeden ama kolları ve bacakları hareketli bebeklerim vardı. Onlara kıyafetler dikerdim, hatta annemin yepyeni hırkasının yakasını kesmiştim, blüz yapmak için. Bir de yaratıcı özelliğim vardı, kutuları ev haline getirir, pencere keser, perdeler yapardım renk renk. Tahta parçalarının altına çiviler çakarak ayak yapar, masa sandalye yatak ve kanepe haline getirirdim, üzerlerine de örtü keser çirkinliklerini kapatırdım.. Hey gidi günler heyy... sevgiler

Ya benim bir de Şebnem bebekler vardı kartondan. Sonra abartmıştım ben kıyafet ustune kıyafet çizerek kağıtlardan. Gelişti tabii bu arada em resim yetenegim, hem moda bilgim :)

Simdi onu incecik kagıda yapıyorlar. Yegenime aldık yazın missie miydi neydi adı, bir derginin icinde. Katrecim senin kız bilir kesin ismini. İçinde bir de fotoromanı oluyor hatta missinin.

Gece ben de tül bulup tepesini bir iple bağlamak suretiyle duvak yapıyordum :)

İvriz, kardeşimin arabaları çok değerlidir, kimseye verilmez, özenle saklanır :)(Hiç oynanmadan durduğu sanılmasın bu arada hepsi senelerce oynanılmış arabalar, bu onları daha da özel yapıyor)

Aslıcım, mini mekanikler vardı biz küçükken, kardeşimle saatlerce oynardık. Şimdi olsa çocuklarıma da alırım. Kovboy, kızılderili, itfaiyeci, doktor. Aklına ne gelirse .Bir de kağıt bebeklere elbise yapmak kadar keyifli birşey olabilir mi hayatta? Şebnemlerden şimdi bulsam alırım yine :)

Eserel biz borsa değil ama milyoner çok oynadık. Hem de tüm aile. Babam, "milyonerciler buraya " diye çağırırdı bizi. Gerçi sürekli kaybediyordum ama :)

Katrecim, oyuncaklar çocuklar oynasın diyedir nitekim , değil mi? Ama sanırım eskiden pek bulunmadığı için kıyamıyordu anneler.

Yalnızlar Kraliçesi, benim de en sevdiğim ev kurmaktı küçükken. Amcamın kızıyla neler neler yapardık. Sirke kutularından koltuklar, diş macunu kutularından sandalyeler. Bir de oyun hamuru yoktu o zaman unla suyu karıştırıp hamur haline getirir, ondan telefon, bardak, saksı, velhasıl bilimum ev eşyası olurdu. Yün bebeklerimiz vardı, onlarla en çok oynamışızdır .

Bir de hatırlıyorum, barbiler yeni çıkmıştı, oturup hayal ederdik bunların pateni olsa, kayağı olsa falan diye. Kayık tabaklara su koyarak dondurur sonra onun üzerinde bebeklere buz pateni yaptırırdık :)

Eserelcim,
Benim kız winkslere takılıyor. Missiyi bilmez:))O karton bebeklerden aldımda benim çocukluğumda ben pek severdim deyip kızım sevmedi ama:))Yırtılıyormuş bunlar. Zaten oturup kesme işini de ben yapmıştım:))Bakıyorum kızım en çok şu ara doğum günündeki hediyeleriyle oynuyor. Bebek arabasındaki bebeğiyle yani:))

Haklısın belki de Handan. Ama babam bize her gittiği yerden mutlaka bebek alır gelirdi. Hiç kıymetini bilmezdik. Şimdi Didoşun Amerikalı bebeklerini bende saklıyorum. Sakın söyleme hehehe...