İnterrail 6. Gün : Guns N Roses Konseri

Sabah çok erken kalkmamaya karar vermiştik çünkü gece dışarılarda geçecekti , en azından dinlenmiş olalım dedik.

Tren saatlerine bakarken elimdeki aplikasyonun söylediği dışında da tren var mı diye internetten araştırayım dediğimde binmeyi düşündüğümüz saatte bilet kalmadığını fark etmiş oldum. Günün ilk mini mucizesi buydu bence :)

Öğlen olunca odamızdan çıktık, tren istasyonuna yürüdük. Ama ne görelim, orada bilet gişesi yok. Bir gün önce merkez istasyonda bakmadığımıza çok pişman olduk.

Perondaki bir görevliye sorduk. İnternetten alabilirsiniz telefonunuzu verin yardım edeyim dedi. Dedi de bizde internet yok. Başka bir görevli internetini bize açtı. (Bütün bunlar yine mucize değil mi sizce de?)  Bilet sitesine girdik  . Gitmeyi düşündüğümüz saatte ikinci sınıf bilet yok. Sonraki saatlerdeki biletler de inanılmaz pahalı. Göteburg ve konser hayallerimiz orada bitebilirdi .  Sonra bize birinci sınıf bilet de alabilirsiniz dediler. Ve istediğimiz saatte olan trene birinci sınıf biletimizi aldık. Hem de diğerlerinden ucuz. Hem de birinci sınıf:)

Tren yolculuğu dört saat kadar sürdü. Camları çok pisti ilk defa dışarıyı iyi seyredemedim.

Trenden indiğimizde sırt çantalarımızı dolaba kilitleyip aç olduğumuz halde ilk iş stada gidip bakalım dedik.

Neyse ki stad istasyona on dakika mesafedeydi.

Her yer konsere gelenlerle doluydu. Bilet bulma şansımızın pek olmadığını biliyorduk ama stadın önünde oturup dinlemeye de razıydık.

Yolda bilet satan bir adama baktık, pahalıydı . Fazladan para vermeyecektik, en ucuzlarından bulursak girecektik.

Bir görevliye bilet satış yeri var mı diye sorduk. Tarif etti. Yoksaaa bulabilecek miydik ki?

Orada kuyruğa girdik. Beş dakika beklemiştik ki bir adam bize yaklaştı. Bilet satın almak istiyorsanız benimkileri satıyorum dedi. Biz daha olayı algılamaya çalışırken gidip baktıralım sahte olmadığını görün de dedi.

Doğrusu ondan sonraki bir saat boyunca çoook şeyler dedi :)

Sevgili İngmar, bilete baktırdı, bizimle kapıya geldi, sırt çantası almıyorlarmış emanet yeri yapmışlar, oraya götürdü (oradaki sevgili görevli kadına da kocaman teşekkürler,  çanta başına 50 Sek alıyorlardı,  bizim çantaları birbirine bağlayıp ikisinden aldı o parayı.), en son olarak da yarım saat giriş kuyruğunda sohbet ederek bekledi.

Biletler Can'ın geçen seneki doğumgününde alınmış. Ve İngmar o akşam bir saat etrafra dolaşmış biletlerini satacak uygun kişileri bulmak için. Dolanan sarhoşlara vermek istemiyordum dedi :D

Giderken Metehan'a "Dayın her zaman kapı önünde bilet buluyorum der" demiştim.
Evet bulunuyormuş, yeter ki kalkıp kapıya kadar git.

Bilet bulamasaydık da o gece çok eğlenecektik, eminim.  Bizim için önemli olan o maceraya atılmış olmaktı.

Ama bilet bulunca yaşadığımız mucizevi olaylara bir tane daha eklendi ✨

İşte bizim mucizevi gün hikâyemiz böyleydi.