"
...
Çocuklarınız sizin çocuklarınız değil.
Onlar Hayat'ın kendisine duyduğu hasretin oğulları ve kızları.
Onlar sizinle gelirler ama sizden değil.
Sizinle birlikte olsalar da size ait değil.

Onlara sevginizi verebilirsiniz ama düşüncelerinizi değil,
Çünki kendi düşünceleri vardır onların.
Onların bedenlerini barındırabilirsiniz ama ruhlarını değil,
Çünki ruhları geleceğin evinde yaşar; düşlerinizde bile giremezsiniz oraya.
Onlar gibi olmaya çabalayabilirsiniz ama onları kendinize benzetmeye çalışmayın.
Çünki geri gitmez yaşam, dün ile oyalanmaz.

Sizler yaysınız ve çocuklarınız bu yaylardan fırlayan canlı oklar.
...
"

Halil CİBRAN
Ermiş