Şimdi babamla Ahmet Hamdi Tanpınar ve Abdülhak Şinasi muhabbeti yapar ve konuyu dünyayı değil önce kendini değiltirmeli insan’a getirirken.. elimdeki telefondan senin başlığı görünce :)
Bak ben de ne zaman bunalsam ki konu ya çocuk ya kocadır, hep “tatlım” diyorlar, “bırak çocukları çık dolaş”. O an elimin tersiyle ağızlarına vurmak ve “nereye kime bırakayım baklavam” diye cevap vermek geliyor. Bazı insanlar için çözümler üretmek ne kolay! Ben akıl edemiyorum sanki çıkmak dolanmak iyi gelebilir diye. Nereye bırakayım hakikaten, yine dönüp geleceğim yer aynı…. O zaman ben de senin gib bi derin mefes alıyor, haklısın diyor, sonra kendi kafamın dikine devam ediyorum, kendi küçük dünyamda ufak şeylerle uğraşarak yani… Bir şeyle uğraşmak ve ufak da olsa bir fark görebilmek iyi geliyor insana.

Aynı ben Handan hiç doymuş hissetmiyorum kendimi masadan tıkandım diyerek kalkıyorum biraz sonra yiyecek bir şeyler arıyorum mutfakta. Ne olacak böyle bilmem. Duygusal açlık nasıl giderki? Hülya

Bazen hepimiz o tımarhaneye kapatılıp yalnız kalmayı istiyoruz:)

Her kelimede kendimi buldum ve her kelimeden kendimi kaybetmemek için savaştım Handan. O küçük şeylerin yetmediği anlar oluyor. Ama geçiyor işte onlar da kendimizi meşgul ettikçe. Zaten yapabileceğimiz başka pek bişey de yok maalesef.

rakamlar moral bozuyor hedefine uyumlan:)
o bunalmışlıklar gelir geçer yani bitmiyor kii:)

Zaten değişim minik adımlarla başlar.Bugün de böyle bir video izlemiştim.Beyhan Budak bir konuşmasında küçük adımların öneminden bahsediyordu.

peki :) huwaii band dört akıllı bileklik var, uyar gibi sana :)

Dönüp dolaşıp geldiğimiz nokta bu ya Handanım. Kaç kere yazıştık, kaç kere konuştuk 😞. Diplomalı tuvalet modu temizleyicileriyiz, dün akşam klozeti fırçalarken aklımdan geçen buydu🤷‍♀️ ALman komşum var, aynı modun laciverti şeklinde yakınmaları. YAni sanırım kadın olmak her yerde aynı, o diplomaları almayaydık ettiydi 😂😂😂😂😂😘😘😘

Çocuklar üniversiteye gider sen de rahatlarsın diyeceğim ama ikisi de evden gidiyor herhalde :-)