- Sandra!
- Efendim Bee..
- Efendim Beeymiş. Yetti artık evden idare ederim zırvaların hemen kalkıp buraya geliyorsun!
- Ne oldu, sorun mu var ?
- Otobüs yolculuklarını sevmiyorum..
- Efendim? Ne demek şimdi bu?
- Açıklama yapmak zorunda değilim, kazandığın paranın hakkını ver, kalk buraya gel çabuk!
- Ben işimi buradan gayet iyi yapıyorum. Ne oldu orada, Amanda mı gitti , ondan mı bu tafra.
- Ben gönderdim evine.
- Neden?
- Sabahları uyanamıyor.
- Eee?
- Eesi uyanamayınca beni de uyandıramıyor.
- Bunun bir sorun olduğunu bilmiyordum.
- Sen olmayınca sorun oluyor haliyle!
- Bana bak Bee, erkek olmasan ayın muayyen günlerindesin diyeceğim. Git yat uyu biraz, başına vurmuş yorgunluk senin.
- Ukalâlığı bırak, yarın akşam konserde ol, yoksa..
- Yoksa?
- Kovulursun..
- Bee
- Hı?
- Beni özledin herhalde.
- ...
- Suratıma kapattı telefonu, ha ha ha...

Gitsem mi gitmesem mi kararsızlığında evin içinde volta atmaktan yorulunca dışarı çıktı. Nehir kıyısında yaptığı uzun yürüyüş karara varmasına yardımcı olmasa da iyi geldi. " Kovulurmuşum, hah" diye söylenerek döndü.

O gece telefonuna grubun davulcusunda mesaj geldi bu sefer.

- Bu adamı hiçbirimiz zaptedemiyoruz, lütfen gelip yardım eder misin?
- Ama anlaşmıştık , bu turneye katılmayacaktım.
- Lütfen Sandra. Gelmek zorundasın yoksa geriye bir grup da turne de kalmayacak.