Ya Hep Ya Hiç -1

Mart 19, 2015

Ekranda beliren yüzüne özlemle baktı. Her zamanki gibi şarkısını söylerken kendinden geçmiş o en çekici halini bürünmüştü. Of çekti, televizyonun kumandasını kaptı kanal değiştirmek için ama daha eline alırken biliyordu yapamayacağını.

Sabah onu kim uyandırmıştır zorla, eline kahvesini kim tutuşturmuştur, onun asık suratına kim şefkatle bakmıştır düşünceleri birbirini kovalıyordu içini acıtarak.

Uzakta olduğu için acımıyordu içi, hiç yakınında olamadığı için acıyordu.  Hayatı onun hayatında geçmişti hep ama ondan kendisine gelen bir şey yoktu. Hissetiği şeyleri o hissetmemiş, yaşadığı duygu fırtınalarını yaşamamıştı. Onun hayatında masadan, bardaktan bir farkı yoktu. Bir gitar olsaydım belki daha fazla şansım olurdu diye geçirdi aklından.

Şarkı bitince kapattı televizyonu, koltuğa gömüldü iyice. İlk defa onlarla bir turneye gitmemişti. On beş seneden sonra ilk defa.

Ağabeyinin evlerinin garajında kurduğu o okul grubunun bu kadar ünleneceğini hiçbirisi hayal edemezdi tabi. Komiklik olsun diye başladığı menejerliğin yıllar süren işi olacağını da . Ağabeyi yolunu ayırdığında bile kendisi onlarla yollardaydı. Bir arkadaşı zorlamasa yine yanlarında olurdu ihtimal. "Senin varlığından haberi yok ama yokluğunun farkına varacağına eminim, gitme bu sefer" demişti arkadaşı ona.

Ya hep ya hiç diyerek kalmıştı o da. Ama biliyordu aslında sonunu : Koca bir hiç... Bazen koca bir hiç bile beklenti içinde yaşamaktan daha az canını acıtır insanın diye mırıldandı.

 Aylardır evden pek dışarı çıkmıyordu.  Yapması gerekenleri bilgisayar başında bitiriyor, bol bol uyuyor, tv seyrediyor , kitap okuyordu. Bekliyordu daha doğrusu.

Kendi kendisini ikna çabalarının hiç bir işe yaramadığını bilerek bekliyordu. Umutsuzluğun doruklarında umutla bekliyordu...

Kapı çalacak, o gelecek...

Derin bir nefes verip kalktı oturduğu yerden. Camdan dışarı görmeyen gözlerle bakti bir müddet. Şimdi yoldalardır diye düşündü. Orada olsaydım kulağımda kulaklığım, geçtiğimiz yolları seyrediyor olurdum ihtimal. Sıkılmazdım şimdiki gibi. Ona bakardım arada, güneş gözlüklerimin ardından uzun uzun izlerdim.

Sessizlikte telefonu çalınca irkildi . Onun numarasını görünce ne yapacağını bilemedi bir süre. Daha numarasını görünce heyecanlanıyorum liseli kızlar gibi diye söylendi kendisine..

Benzer yazılarım

2 Yorum yap

  1. Tanıdık biri sanki
    Ne güzel, sıcak başlangıç bu...hadi devamı hadi devamı :-))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kısa bir hikâye bu Kadriye, yazmışım bir ara öylesine, yarına biter :)

      Sil