Dört Koldan
Mart 23, 2022Metehan odasını yerleştirmeyi neredeyse bitirdi. Bilgehan bilgisayarını kurdu. İlk defa tüm kutuları ben boşaltmıyorum, ne güzel bir duyguymuş :)
Bir arpa boyu ilerlememişiz gibi gözüküyoruz ama olsun. Bakalım bu akşama kolilerine ne kadarı boşalmış olacak :)
Yalnız şu an araba ve korna seslerinin arasında bi serçe sesi duymayı başardım sanki, ay ağlıycam nereseyse. Hayatımda ilk defa evimde trafik sesi var. 51 yıldır bir ilk. Cadde üzerinde oturmak ne sıkıcıymış. Bir de evin arka cepesindeyiz. Caddede olsak napardım bilmem.
Neyse, bu konuyu kapatalım.
Dün evi taşırken kurdukları asansörün hidroliği arıza yaptığından yeni asansör gelene kadar iki saat bekledik. O arada önce salonun camının çıkartılmıltı ikinci asansörle de Metehan'ın odasınınkinin çıkartıldı, camlar battı. Eşya kapıdan geçemediğinden koridordaki sabir dolabı da söktüler, yılların pisliği de oradan çıktı. Onu süpürmeye çalılırken süpürgeme kalem kaçtığından bir de tıkandı. Metos onu çıkartmakla boğuştı. İyi bari asansörden gelirken dışarı çıkıp içeri girip pislik olmaz derken bozulunca çoğu parça merdivenden getirildiğinden her yer leş oldu. Bir de yağmur yağdı, oh mis.
Neyse bunca olumsuzluğun ortasında yavaşça işlerimi yapmaya devam edip arada dellensek de Can'la kavga moduna geçmeden geceyi ettik. Karavanda geçen zaman biraz beni yavaşlatmış, eskiden hızla yapamadığımda sinirlenirken şimdi aksiliklerle karşılaştığımda derin nefes alıp sakin sakin yaptığım şeye odaklanmaya başlamışım.
İki sene koronadan kaçtıktan sonra dün bi ton adamla içli dışlı geçirdik. Maske falan hak getire. Güya Metehan'la bu haftasonu planlarımız suya düşmesin diye karantina uygulayıp kendimizi korumaya alacaktık, artık umarız hasta olmayız demekten öteye geçemiyoruz.
Kargo şirketini hiç sevmedik, o şalap şulupluğa bulaşıklığım ve edilen kutular ile kitaplar dışında bir zaiyat vermemiş olmamız mucize. Dolap raflarını bile takmadan gittiler. Hoş taktıklarının da rafı tutan aparatları kaybolmış olduğundan üzerine bir şey koyduğunda tersi dönüyor o başka.
Can'a bir sürü iş çıktı. Bugün çoğunu bitirsin diye bşına ekşiyeceğiz yarın uçuşu var zira.
Koca mutfaktaki koca dolapların içinde bir raf olduğundan neyi nasıl yerleştireceğimi bulamadım.
Gece en son yatağım ulaşmak için bir saat uğraştım.
Şimdi gidip kendime bir ağrı kesici bir de vitamin hapı bulmalıyım.
Bu arada evdeki yeşil bitkilerim hiç bu kadar güzel gözükmemişlerdi gözüme , pencereden dışarıya değil evin içine bakmayı öğrenmem gerekiyor.
İşte böyle. Hepinize günaydın
27 Yorum yap
Günaydın:)
YanıtlaSilBen yıllardır Kadıköy-pendik minibüs yolu kenarındaki bir apartmanda yaşadığımdan sessizlik unuttuğum bir şey.Alışıyorsun ,hatta özleniyor bile zamanla.
O asansörle dışardan taşıma şirketleri buralarda da oluyor, demek pencereleri söküp taşıyorlar, ay zor işmiş.
Neyse çoğu gitmiş azı kalmış diyelim, kolay gelsin, iyi günlerde oturun.
Bütün evlerim öyle sessizdi ki şu an pencereler bile kapalıyken gelen bu ses beni deli ediyor. Yarım yüzyıl sessiz sakin yaşamışım.. Bu sese alışılır elbet ama farkında olmadan yorar insanı.
SilPencereleri söküp takmaları bir dakika sürmüyor, eskisi gibi macunlu camlar yok, bunlar tak çıkart modundalarmış. Şaşırdım ne hızlı yapıldığına.
Teşekkür ederim :)
Handancım, geçen yıl haziran'da aynı şeyleri yaşadım. Korona korkusu, maskesiz adamlar,sökülen camlar, tertemiz evin hiç temizlenmemiş gibi kirletilmesi, günlerce ortada duran koliler, yıka yıka bitmeyen mutfak malzemeleri. Ama sonra bir gün geliyor, aaa bakıyorsun, ev yerleşmiş. Kolaylıklar ve güç, kuvvet diliyorum sana
YanıtlaSilÇenebaz
Teşekkür ederim Çenebaz. Aslında ev yerleştirmeyi çok severim. Bir de çekmecelerimdekileri kutulara boca etmeselermiş. Her kutu başında ekstra sinirleniyorum :)
SilGünaydın, öncelikle güzel bir gün geçirmenizi dilerim.
YanıtlaSilTrafik sesi çok rahatsız edici olmalı, evet. Bizim değil ama teyzemlerin evi o şekildeydi ve orada yatıya kaldığım zamanlar uykuya dalamıyordum. Umarım kısa zamanda alışırsınız. Kolay gelsin bakalım :)
Neyse k gece ses gelmiyor Zeynep, sabah trafiğinden sonra sakinledi etraf.
SilTeşekkür ederim :)
Bizim evimiz şehirler arası yolun kenarında ve sürekli Sarp sınır kapısına giden gelen tırlar geçiyor. İlk gün delireceğim sanmıştım ama şu an hiç duymuyorum. Zamanla duyarsızlık oluyor sürekli işitilen seslere karşı :)) Umarım en kısa sürede kolilerden kurtulur, normal hayata dönersiniz. Kolaylıklar diliyorum.
YanıtlaSilBir kitapta vardı, şelalenin yanında oturan karı koca, en sonunda şelalenin sesini duymaz olmuşlar ama öyle bapırarak konuluyorlarmış ki şehre indiklerinde insanlar yanlarından kaçacak deli arıyorlarmış :)
SilSevgili Handan evde her şey elden geçip yerleşiyor. Bir sene taşıma şirketi evi taşıdı. Genel olarak evi yerleştirdim. Mutfağın dolapların içine tıkıştırıp tatile gitmiştim. Gelince yerleştirdim. Çocukluğumuzda evimiz tren yolu yanındaydı. Trenin gümbüryüsünü evde duyardık. Alışıyorsun. Sana kolay gelsin Bir kahve içimi çiçeklerin karşısında oturup benim için sabah kahvesi içip beni hatırla. Sevgiler. Güle güle otur.
YanıtlaSilTam çiçeklerime bakarak çay keyfi yaparken okudum yorumunu :)
SilYani beni hatırladın
YanıtlaSilÇınlamadı mı kulakların :)
SilEvet çınladı
SilTekrar kolay gelsin Handan..
YanıtlaSilTeşekkür ederim Özlem
SilOh, eşyaları taşıdılar. Kolay iş değil taşınmak. Gerisi yavaş yavaş. Kafaya bir şey takmadan. Aheste çek kürekleri Handan:) Güle güle oturun, sağlıkla ve keyifle.
YanıtlaSilTeşekkür ederim Zeugma :)
SilKendi evimize taşındığımızda eşyaları kendimiz taşıdık kolileri salona doldurduk sırayla açıp yerleştirdik. Günler sürdü ama sonunda bitti. Ama eski evdeki düzen olmadığından ne nerde karıştırdık bir müddet. Zoru gitmiş inşallah kolay gelsin. Hülya
YanıtlaSilEvet ya, insan neyi nereye koyduğunu şaşırıyor Hülya :) Teşekkürler
SilGünaydın, gece yatarken gelen fikirlere bayılırım, çok da pratikmiş olmuş bence. :D
YanıtlaSilUmuyorum her raf yerine takılır da her ıvır zıvır kendi köşesini bulur. :)
Kolaylıklar dilerim.
Teşekkür ederim She :)
Silyavaş yavaş yap Handancım sonra da ferah kahveleri iç yerleşince inşallah sağlıkla huzurla...
YanıtlaSilTeşekkür ederim B :)
SilAnayol üstünde oturmak ulaşım açısından güzel oluyor ama yolun sesinden duramıyorsun. Biz öyle bir evde bir sene oturduk ve bir daha oturmamaya tövbe ettik. Evin önüne pazar kuruluyordu. Cumartesi günü sabah 6'da pazarcıların sesine uyanıyorduk :-(
YanıtlaSilPazar da çok zor. Hem ses hem arabanı çıkartamıyorsun yerinden Şule.
SilTam yerleşmek biraz zaman alır 😔
YanıtlaSilBugün duvara çerçeveleri astık, hâlâ Can'ın kolileri ortalıkta, benim mutfak dolaplarını yeniden düzenlemem gerek. Olacak yavaş yavaş Derya.
Sil