Benim pazar hallerim mahalle pazarı yüzünden pek pazar halleri olamayor :)

Gerçi aylardır pazartesi günüydü pazarımız -malum yasaklar yüzünden- ama şimdi yine eskiye döndü. Pazartesi hali daha iyiydi.  Hem pazarcı tezgâhları azalmıştı (eh, adamların pazartesi gittikleri başka yerler olduğundan gelmiyordu hepsi)  hem haftaiçi olduğundan gelen azdı. Şimdi tezgâhlar eski halini aldı. 

Sabahın sekiz buçuğunda gidince henüz kimse gelmemiş oluyor neyse ki. Dokuz buçukta da sporum var. Ondan sonra  aldıklarımı yerleştirme moduna geçiyorum.  Neyse pandeminin ilk günlerindeki aşırılıklarım bitti de yıkamadan da buzdolabına koyuyorum artık. Market alışverişlerimde de hemen kullanacağım içecek şişeleri haricinde yıkayıp durmuyorum yerleştiriyorum hemen. Zaten paketleri yaladığım yok :D

Her dışarıdan geldiğimde kıyafetleri balkona asmayı ya da kirliliğe atmayı da bıraktım. Zaten kapalı alana girdiğim yok,  dışarıda oturuyorsam altıma birşey seriyorum. Hoş onu da yaptığım gün sayılı. 

Dolayısıyla gereksiz su israfına son verdim. İyi oldu. Üzülüyordum o sulara. 

Ay pazar hallerinden nereye gittim.

Dün aşı beni çarpmış gerçekten de. Tüm gün nane mollaydım. Hastayım diyebileceğim bir şey olmadı ama arada ateş bastı arada afakanlar :D Neyse, akşamında bitti. Aşıyı cuma saat üçte olmuştum. Cuma günü iyiydim, spor bile yaptım. Cumartesi sabahtan vurdu akşamına geçti. Bu sefer kolum da geçen sefere göre çok az ağrıdı. Zaten iğneyi vuran hemşire çok iyiydi, ruhum bile duymamıştı bu defa.

Hahaha, pazar hallerinden çok korona hallerine döndü bu yazı :)

Şimdi gidip pazarcının kendi kendisine satmaya karar verdiği semizotunu (çantamda buldum, naneyle birlikte. İkisi de istedeğimi hatırlamıyorum. Hayır benden başka kimse de yoktu ki karıştı diyeyim :D)  pişireyim. Salata yapsam bir tek ben yiyeceğim yemeğini bizimkilere kakalarım (hiç mutlu olmayacaklar ama :D) 

Sonra da dün başladığım kitabıma gömüleyim. Küçücük bir kitap ama okuması çok zor.

Bir de Kafka kitabına başlamıştım. Ay Amerika'sında yaşadığım saçmalık burada da var. Yahu adamın bitmemiş kitaplarını bize kakalamaktan vazgeçmediler gitti. Hadi Amerika'da sonu yoktu, höö diye kalmıştı (gerçi çok da üzüldüğümü söyleyemeteceğim,  talihsiz serüvenler dizisi şeklinde içimi daraltıp durduydu, yarım kalması iyi olmuş :P)  burada - Taşrada Düğün Hazırlıkları - üçüncü defa başladım hikâyeye,  ben değil yani, kitap başladı. Adamın yazdığı bütün eskizleri basmışlar. Sanırım bir sona ulaşmak bunda da mümkün olmayacak.

İşte böyle.  

Kilima hâlâ çalışıyor. Yapış yapış bir hava var dışarıda. Allah sonumuzu hayretsin.

Not : Fotoğraflara nostaljik şarkılar da sakladım, arayıp bulun :)