Anavatos

Dinlenerek geçen bir günden sonra görmek istediğim üç yeri daha koydum listeye. 

Bu sefer nasılsa elimdeki kitapçığın haritasına bakmayı akıl ettim rotayı çizmeden önce. Yoksa kısa yol diye yine bir patikalarda saplanıp kalacaktık :)

Uzun ince bir yoldayız, gidiyoruz gündüz gece..

Bir saatin sonunda Anavatos'a varıyoruz.

Girişindeki kısım haricinde terk edilmiş bir köy burası.

Güneydeki köyler kadar eski değilmiş.450 m. yüksekliğinde üç tarafı uçurum köyün ismi "Aşılmaz, geçilmez" anlamındaymış.

Girişte arabamızı bırakıp yürümeye başlıyoruz .

Sokak hep yokuş hem merdiven. Dizi ağrıyan Handan keçi gibi gitmekte yine de :D

Bir rivayete göre 1822'de isyandan sonra burada saklanan ada sakinleri en sonunda Osmanlı'nın buraya da geldiğini görünce kendilerini uçurumdan atmışlar..

Daha sonra bir depremle evler hasar görünce köy boşaltılmış.

Dağ , bayır, kalıntı, taş.. Tam bizimkilerlik.

Het bir köşenin kim bilir nasıl bir öyküsü var.

Makinadan derinlik çok belli olmuyor ama ayağımın altı uçurum.

Bu hüzünlü, kendi başına kalmış evlerden ayrılırken girişteki kafede içecek molası veriyoruz.

Haydi haydi kalkın artık, manastır kapanmadan oraya da varalım :)