Nostaljik Pazartesi / Okul Yolunda

Nisan 12, 2021

Bugünkü nostalimiz annelik halleri üzerine.


20 Aralık 2014 Cumartesi

Okul Yolu

Çocuklarla okula senelerce yürüyerek gidip gelmemiz çok güzel oldu:-) O on beş dakika ne sohbetler gördü.

Onlar bana okulda yaşadıklarını ya da daha çok oynadıkları oyunları, yaptıkları oyuncakları anlattılar. Ben de onlara çiçekleri gösterdim. İsimlerini söyledim, koklattım. Şiir okudum. Değişik değişik değil aynı şiirleri okudum daha çok ki akıllarında kalsın. Şairlerini söyledim:-)

Meselâ okul yokuşundan nefes nefese çıkarken:

Öteki dünyada akşam vakitleri
Fabrikaların paydos saatinde
Bizi evlerimize götürecek olan yol
Böyle yokuş değilse eğer
Ölüm hiç de fena bir şey değil

Dedim onlara Orhan Veli'nin dizeleriyle:-)

Ya da sabahın ilk saatlerinde kuş sesleri duyduğumuzda

Ne doğan güne hükmüm geçer
Ne halden anlayan bulunur
Ah aklımdan ölümüm geçer
Sonra bu kuş, bu bahçe, bu nur
Ve gönül Tanrısına der ki
Pervam yok verdiğin elemden
Her mihnet kabulüm yeter ki
Gün eksilmesin penceremden...

Dedim Cahit Sıtkı'nın mısralarında..

Pervam yok ne demek, mihnet ne demek anlattım.. Ne kadar akıllarında kalırsa kârdır...

Sonra bu sene Metehan edebiyat dersinde keyifle şiirlere bakarken bana "Anne biliyor musun ben şiiri ne zaman sevdim " dedi.. "Ne zaman oğlum" dedim.. "Sen bize yolda giderken Gün Eksilmesin Penceremden 'i o kadar güzel okumuştun ki, işte o zaman"

Büyük anlar beklemeyin çocuklarınıza büyük sözler etmek için. Günün içindeki sıradan milyonlarca an emrinize amade... Sofrada, giyinirken, servis beklerken, arabada giderken.. Sözlerin de büyük olmasına gerek yok, minik, küçük hayatı aydınlatan ayrıntılardan bahsetmek de yeter...

Benzer yazılarım

8 Yorum yap

  1. Yanıtlar
    1. Birlikte vakit geçirmek, en önemli olan bu :)

      Sil
  2. Anlattıkların gözümde bir bir canlandı, ne kadar şanslı evlatların :)

    Arya "Ben de anneme benziyorum, onun gibi kitap okumayı çok seviyorum." deyince hissettiğim mutluluğu anlatmak mümkün değil :) Bir de kendi yazdığı şiirleri, hikayeleri getirip okuyunca değmeyin keyfime diyeceğim ama bazen o kadar abartıyor ki kaçıp saklanasım gelmiyor desem yalan olur :)))))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bir ara Bilgehan'a "Oğlum sana bakıcı tutmadım ama dinleyici tutsam mı diye düşünüyorum, bi sus bi sus" diyordum :) Gece 11.00 den sonra "Anne şu an hizmet dışı, sabaha tekrar deneyiniz" diyorum. Bi yerde sınırı da çekmek gerek.

      Sil
  3. Tavsiyenize uyacağım. :) Annemin kitap okumasına bayılırdım. Pür dikkat olmasına ağlamasına , gülmesine kısacası kitabı yaşamayı onun sayesinde öğrendim ve merak ettim. Kitap okuyan insanları izlemeyi de sevdirdi bana :)

    YanıtlaSil
  4. Nostaljik Pazartesi ile nostalji yaptırdın bana Handancım :) Kalemine sağlık

    YanıtlaSil