Dün sabah erkenden Tchibo'nun önündeydim. Bitmeden muhakkak almam gereken birşey vardı.

Içeriye girip onu görür görmez mutlu oldum :)

Işte bu bebek benim artık.

Evdeki bir dolu kasetimi yine dinleyebileceğim. Daha da güzeli istediklerimi bilgisayara da aktarabileceğim.

Zamanda yolculuk yaptım dün akşam.

Eski walkmanlerim geldi aklıma. Pili bitmesin diye kalem takıp da ileri geri sardığım kasetlerim.

Metehan kaseti eline alıp ne tarafa takacağım ben bunu şimdi diye sordu ya, ne güldüm :) Peki sonraki şarkıya nasıl geçiyorsun demesi daha da hoştu. Yok oğulcuğum, biz onların hepsini dinliyorduk sırayla. Onun için de o zamanlar bütün albümlerin tamamını bilirdik. Hatta ilk dinlemede hiç sevmediğimiz şarkılar bile zamanla güzelleşebilirdi. Üstelik bütün şarkılar bir arada olunca şimdiki gibi hemen tüketilmezdi şarkılar peşpeşe dinlene dinlene, güzeline sıra geldiğinde başka bir keyif alınırdı. Tabi yine de bazı kasetlerin bazı kısımları başa sarılmaktan yıpranmış olabilir. Ya da iki yüzde birbirine denk düşen şarkılar çevrile çevrile dinlenebilir.

Kaset dinlemiş olmak mı bizi daha sabırlı yapmış acaba yeni nesile göre :)

Neyse felsefe yapmayayım şimdi :)

En güzeli de hemen annemden eski kasetleri alıp bilgisayara aktaracak olmam.

Bir gün iki yaşındaki Handan'ın sesini dinletebilirim belki size :)

Bak hâlâ gülümsüyorum fotoğrafını gördükçe:)

Herkese günaydın.